کتاب جستارهایی در اقتصاد مقاومتی جلد 2 مصطفی سمیعی نسب نشر دانشگاه امام صادق (ع)

در دنیایی که بیش از پیش رو به جهانی شدن دارد، اهمیت روابط بین کشورها به طور روزافزون در حال افزایش است. نتیجه‌گیری مهمی که می‌توان بدان دست یافت این است که مجموعه‌های SDI باید با برجسته کردن نحوه تاثیرگذاری کشوری که در پی رفاه شهروندان خود است بر رفاه شهروندان سایر کشورها، تأثیرات فرامرزی توسعه پایدار را بازتاب دهند. بر اساس چارچوب سنجش، روندی برای به دست آوردن سه مجموعه شاخص پیشنهاد شده است. مجموعه‌های شاخص شامل مجموعه‌های ذیل هستند: مجموعه بزرگی از ۶۰ شاخص که بر مبنایی مفهومی انتخاب شده‌اند تا درباره رفاه در «اینجا و اکنون،» «آینده» و «جاهای دیگر» اطلاعاتی ارائه کنند؛ مجموعه بزرگی از ۹۰ شاخص که بر مبنایی درون‌مایه‌ای انتخاب شده‌اند و شامل شاخص‌هایی با جزئیات بیشتر درباره عوامل تعیین‌کننده سیاست‌ها هستند و مجموعه کوچکی از ۲۴ شاخص بالقوه برای انتقال موثرترِ پیام‌های اصلی به سیاست‌گذاران و عموم مردم. مجموعه کوچک شاخص‌ها را باید شیوه‌ای احتمالی برای کاهش تعداد شاخص‌ها در نظر گرفت. کاربران همچنین ممکن است راه‌های دیگری برای تعریف مجموعه داده‌ای کوچک از مجموعه‌های پیشنهادی بزرگ و جامع شاخص‌های بالقوه بیابند. از آنجا که هدف شناسایی شاخص‌هایی است که برای مجموعه گسترده‌ای از کشورها در دسترس باشند، این سند نحوه انتخاب شاخص‌های مختص کشورها را، که به سیاست‌های توسعه پایدار ارتباط دارند و در سطح کشور تعریف شده‌اند، بررسی نمی‌کند. این چارچوب را می‌توان به گونه‌ای منعطف استفاده کرد. سه بعد مفهومی تعریف شده در گزارش Brundtland («اینجا و اکنون،» «آینده» و «جاهای دیگر») توسط این چارچوب به درون‌مایه‌های مرتبط با سیاست ارتباط پیدا می‌کنند. این چارچوب می‌کوشد سنجش توسعه پایدار را بر مبنای مفهومی استوار هماهنگ‌سازی کند و و مجموعه‌ای از شاخص‌ها پیشنهاد می‌دهد بدون آنکه ادعا کند راهکاری فراگیر ارائه کرده است. با وجود اینکه درون‌مایه‌های پیشنهادی پایداری جهان‌شمول هستند، امکان انتخاب شاخص‌های مختص کشوری خاص وجود دارد. این چارچوب همچنین تدوین شاخص‌هایی که ممکن است درباره شیوه معکوس کردن گرایش‌های منفی یا تقویت گرایش‌های مثبت از دیدگاه توسعه پایدار اطلاعاتی ارائه کنند، را مد نظر قرار می‌دهد. انتظار می‌رود این چارچوب در تعیین اهداف توسعه پایدار نقش ایفا کند به گونه‌ای که آن اهداف قابل‌سنجش باشند. پس از آنکه SDGها تعیین شدند، شاخص‌های پیشنهادی را می‌توان در راستای اهداف قرار داد. از معیارهای مهم برای انتخاب شاخص‌های توسعه پایدار این است که شاخص‌ها در راستای استانداردهای کیفی آمار رسمی باشند. آمار رسمی هرگونه فعالیت آماری را که در داخل سیستم آماری ملی یا تحت برنامه آماری سازمانی بین‌دولتی انجام می‌شود با خود به همراه دارد. اغلب شاخص‌های پیشنهادی قبلا توسط دفاتر آماری ملی تهیه و توسط سازمان‌های بین‌المللی و فراملی، مانند سازمان ملل و کمیسیون اروپا (Eurostat)، جمع‌آوری شده‌اند. این امر بالاخص درباره مجموعه کوچک شاخص‌ها که بر مبنای در دسترس بودنشان در تعداد زیادی از مجموعه داده‌های بین‌المللی انتخاب شده‌اند مصداق دارد. سایر معیارهای مهم به‌کارگرفته‌شده عبارتند از ویژگی‌های مشترک مجموعه‌های SDI کنونی کشورها و توانایی شاخص‌ها در تشریح پدیده‌هایی که برای سنجش آنها طراحی شده‌اند.