کتاب مدیریت ایمن پسماندهای بهداشتی نشر انتشارات آوای قلم

واژه پسماند خدمات بهداشتی- درمانی به کلیه پسماندهایی اطلاق می‌شود که در مراکز بهداشتی- درمانی، مراکز تحقیقاتی و آزمایشگاه‌های تشخیص طبی تولید می‌شوند. علاوه بر آن، انواع پسماند تولید شده از منابع کوچک و پراکنده از جمله پسماندهای ناشی از فعالیت‌های درمانی در منزل (برای مثال دیالیز، تزریق انسولین و فعالیت‌های درمانی) را نیز در بر می‌گیرد. حدود ۷۵% تا ۹۰% از پسماندهای تولید شده توسط مراکز خدمات بهداشتی- درمانی خصوصیاتی مشابه پسماندهای خانگی داشته و معمولا پسماندهای بی‌خطر یا عادی نامیده می‌شوند. این پسماندها بیشتر در اثر فعالیت‌های پخت‌وپز، اداری و خانه‌داری در مراکز خدمات بهداشتی- درمانی تولید می‌شوند و همچنین ممکن است شامل پسماندهای بسته‌بندی و پسماندهای ناشی از نگه‌‌داری ساختمان‌های خدمات بهداشتی- درمانی شود (شکل ۲-۱). ۲۵-۱۰% مابقی پسماندهای خدمات بهداشتی- درمانی به عنوان "خطرناک" در نظر گرفته می‌شوند و خطرات زیست‌محیطی و سلامتی مختلفی را باعث می‌گردند. اجسام تیز و برنده اقلامی هستند که می‌‌توانند بریدگی یا سوراخ‌شدگی ایجاد کنند و شامل سرسرنگ‌‌ها، سوزن‌های زیر جلدی، چاقوهای جراحی و سایر تیغ‌‌ها، چاقوها، ست‌‌های سرم، اره‌‌ها، شیشه‌‌ها و پیپت‌‌های شکسته می‌شوند. چه این اقلام عفونی باشند یا نباشند در زمره‌‌ی پسماندهای به شدت خطرناک قرار می‌‌گیرند و چنانچه عفونی به شمار ‌‌آیند، باید بی‌‌خطرسازی شوند.