درشرایط فعلی اکثریت افرادی که در مراکز فرهنگی مشغول به فعالیت میباشند از پیشینه علمی لازم برخوردار نمیباشند. مدیریت سنتی و غیرعلمی موجب بروز مشکلات و تحمیل هزینههای غیرلازم به جامعه می گردد. بنابراین تربیت مدیرانی که بتوانند با رویکرد تحول گرا و توسعه یافته فعالیتهای فرهنگی را به شیوه علمی و روز آمد اجرا نمایند یک ضرورت انکار ناپذیر است. فقدان امکانات و بودجه لازم دربخش فرهنگی، عدم توازن و عدالت درتوزیع امکانات و بودجههای جاری درحوزه فرهنگی چه از طرف دولت مردان وچه خیرین و بخش غیردولتی واعمال سلیقه درمصرف بودجههای موجود لزوم افزایش بهرهوری درامورفرهنگی را امری اجتناب ناپذیرکرده است.