کتاب «قواعد مباحثه» نوشته آنتونی وستون( -۱۹۵۴) است.
کموبیش همه ما تجربه کمرنگ شدن روابط دوستانهمان بعد از بالاگرفتن یک بحث را داریم. هر گاه در جمعهای دوستانه یا کاری بحثی آغاز میشود، ممکن است بعد از آن عدهای ناراحت شوند یا روابط شکل سابق خود را از دست بدهند، در این موارد است که با خود فکر میکنیم ای کاش بحث طور دیگری پیش رفته بود.
کتاب قواعد مباحثهی آنتونی وستون با ایجازِ خود و با طرح مثالهایی ساده، گویا و در عینحال واقعی امکان آن را به خواننده میدهد تا پس از مطالعهی کتاب، هم در بحثهای روزمره و هم به هنگام نوشتنِ مقالهای مباحثهای بتواند پیرامون نارساییها و نقاطِ قوتِ بحث خود و دیگران بیندیشد و بهواسطهی دستیافتن به درکِ دقیقتری از چیستی بحث argument، از طرح مغالطاتی که در گفتوگوهای روزمره بسیار رایج هستند، بپرهیزد. همچنین ایجازِ این کتاب و دستهبندی مباحثات و مغالطات، یاریگر مخاطب در هنگام رجوع به بحث یا مغالطهای خاص است.
برخی فکر میکنند بحث کردن تنها بیان پیشداوریهایشان به شکلی جدید است. همچنین به همین دلیل است که بسیاری بحث و گفتوگو را ناخوشایند و بیهوده میانگارند. در فرهنگ لغات، یکی از معادلهای «بحث»، «مشاجره» است. در این معنا، گاهی میگوییم دو نفر با هم «جر و بحث میکنند»، یعنی یک زد و خورد لفظی دارند. گاهی این اتفاق میافتد. ولی این معنای واقعی بحث نیست.
در این کتاب، «بحث کردن» یعنی آوردن دلایل یا شواهد در تایید یک نتیجه در چنین شرایطی بحث کردن تنها بیان دیدگاههای مشخص یا فقط یک مشاجره نیست. بحث کردن تلاشی برای تأیید دیدگاههایی خاص ازطریق استدلال کردن است؛ و بحث کردن در این معنا نه بیهوده، که در واقع ضروری است.