در مدارس معمولی، طرح درس معلم شامل مجموعهای از دستورالعملها، برنامههای درسی، سؤالات تمرینات اضافه، امتحانات کلاس و... میشود. اما در مدارس چندرسانهای علاوه بر این موارد، معلم از مواد آموزشی چندرسانهای شامل فیلم، عکس، صدا، اسلاید و... استفاده میکند تا کیفیت و ماندگاری آموزش را ارتقا بخشد. این قدم اول در راه حرکت به سمت مدارس هوشمند است.
دربارهی تأثیر فناوری اطلاعات و ارتباطات بر نظام آموزشی(و به طور خاص مدارس) دو رویکرد متفاوت وجود دارد. برخی معتقدند، اثر فناوریهای جدید تدریجی است و صرفاً انتقال برنامهی درسی سنتی را کارآمدتر میسازد و در واقع، دسترسی به اطلاعات سریعتر میشود. رویکردی دیگر معتقد است ورود فناوری اطلاعات و ارتباطات به مدرسهها، هدفها و ابزارهای تعلیم و تربیت را به طور اساسی تغییر میدهد. از این دیدگاه فناوری اطلاعات بر مرزهای ساختاری نظام آموزش سنتی فایق میآید.
قرن ۲۱ به سمتی میرود که اکثر مشاغل به دانش و مهارتهای کامپیوتری نیاز خواهند داشت. ورود به این عرصه به نوع جدیدی از آموزش نیاز دارد که با آموزش سنتی کنونی همخوانی ندارد. مدتی است برخی کشورهای جهان به تأسیس مدارس الکترونیکی یا مدارس هوشمند دست زدهاند. در مدارس هوشمند کامپیوتر در نحوه تدریس و ارزشیابی تأثیر میگذارد و برنامههای درسی را تا حدودی تغییر میدهد. ولی در عین حال کارکردهای اجتماعی مدارس بر جای خود باقی میماند چون در روابط اجتماعی به دانشآموزان یاری میرساند. در این مدارس دانشآموزان میتوانند با منابع علمی جهان و معلمان و بچههای مدارس دیگر ارتباط برقرار کنند.