یکی از صفات برجستۀ امام خمینی(ره)، اخلاص و تقوای کمنظیر ایشان است که این ویژگی را میتوان اساسیترین عامل در رفتارهای فردی و موضعگیریهای سیاسی و اجتماعی ایشان دانست.
امام خمینی(ره) با درک عمیق از فلسفۀ آفرینش و اعتقاد کامل به توحید و مراتب مختلف آن، تنها موجود مؤثر در عالم را وجود مقدس و بیهمتای خداوند متعال میدانستند؛ و بر اساس این شناخت با مجاهدتهای فراوان در جهاد اکبر و پیروزی بر امیال و آرزوهای نفسانی، گفتار و کردارشان را برای محبوب خالص ساختند و با استفاده از بصیرت و روشنبینی حاصل از تقوای الهی پیوسته در انجام وظایف و تکالیف فردی و اجتماعی، رضایت حضرت حق را برخواستههای نفسانی خود و دیگران ترجیح میدادند.
امام خمینی(ره) که خود پرورش یافتۀ مکتب اهل بیت(ع) بودند با تعمق در آموزههای معرفتی و به کارگیری آنها در اعمال و رفتار خویش، به الگویی شاخص و ممتاز در این مکتب تبدیل شدند.
در این مجموعه رهنمودهای امام خمینی(ره) پیرامون نقطۀ آغازین کمالات انسانی و معیارهای تمایز اعمال و ارزش آن و لزوم کوشش در کسب اخلاص در خدمتگذاری و آثار و نتایج فردی و اجتماعی اخلاص، بیان گردیده است.
در این مجموعه همچنین خاطرههای فراوانی از ایمان و اعتقاد راسخ و توکل و اعتماد ایشان به خداوند متعال در سختترین شرایط و نیز اخلاص و تقوای فوقالعاده؛ و سیرۀ ایشان در عمل به آن چه تکلیف الهی خود میدانستند، بیان گردیده است.