کتاب کارگردانی پست مدرن نشر انتشارات نمایش

دراین کتاب جان ویتمور به تفصیل، با نثری روان و با طرح نمونه‌های خوب در هشت فصل به بررسی جنبه‌های مختلف نشانه‌شناسی تئاتر پرداخته است و پس از طرح مسئله اهمیت دانش نشانه‌شناسی برای کارگردان در فصل نسخت و ارائه دیدگاه قاب‌بندی یا نظام چارچوب‌ها در فصل دوم که از مبانی نظری بسیار مهم در نشانه‌شناسی هر متنی محسوب می‌شود، پنج فصل دیگر را به بررسی نظام‌های نشانه‌شناختی متقاوت دخیل و درگیر در فرایند معناسازی در تئاتر اختصاص داده است؛ این نظام‌ها عبارتند از نظام تماشاگری، نظام نشانه‌ای بازیگر، نظام‌های نشانه‌ای دیداری، نظام‌های نشانه‌ای شنیداری و نظام‌های نشانه‌ای بساوایی؛ و سرانجام در فصل ششم با نوعی جمع‌بندی، بحث همزمانی و انسجام عملکرد این نظام‌ها در شکل دادن به یک کل معنادار نظام‌مند به نام تئاتر را مطرح می‌کند. مطالب همه این فصل‌ها با نوعی نگاه عملی، با اجتناب از بحث‌های کم و بیش پیچیده فنی نشانه‌شناسی و بسیار کاربردی نوشته شده‌اند و این از ویژگی‌های خوب انکارناپذیر این کتاب است. در سرتاسر کتاب برای نشان دادن گوناگونی و تنوع کاربردهای نظام‌های نشانه‌ای جهت تحقیق امکان ارتباط با تماشاگر، نمونه‌هایی از آثار کارگردان‌های معاصر و پست‌مدرن آورده شده است و نیز در مورد اینکه چگونه پست‌مدرنیست‌ها به منظور خلق الگوهای تازه‌ای از ارتباط، دال‌ها و نظام‌های نشانه‌ای را دست‌کاری می‌کنند و چگونه از اهمیت گفتار نمایش تا حد حذف کامل آن می‌کاهند و یافته‌های خود در زمینه‌ی ارتباط بصری و شنیداری را برجسته می‌کنند، تأکیدهایی صورت گرفته است.