این مجموعه از دو ویژگی عمده برخوردار است. یکی ویژگی طرح مباحث نظری نقد به رغم پیچیدگی آن است «که تلاش شده است حتیالمقدور ساده و روان و قابل فهم گردند. زیرا غالباً به دلایل مختلف و از جمله بیگانگی برخی از مفاهیم مطروحه که از صبغه فلسفی برخوردارند، و نیز زبان ترجمه که بسیار ثقیل و سنگین میباشند» و نیز انطباق علمی این مباحث و کاربردی کردن آنهاست. این خصیصه موجب میشود که خواننده، تصوری مجرد و انتزاعی از نقد نداشته، عملاً با شیوه تحریر رویکردهای مختلف نقد آشنا شود. کاری که به خصوص در بخش تئاتر کمتر صبغه و سابقه داشته و دارد. زیرا هر آن چه که تاکنون درباره نقد به طبع رسیده پراکنده و جسته و گریخته بوده، سود چندانی برای خواننده نداشته است. تردیدی نیست که ابتکار انطباق مباحث نظری و شیوهی پراتیک کردن آنها در عرصه فعالیت های حرفه ای و نیز توضیح و تشریح و کندوکاو در جنبه های پنهان و ظریف آثاری که شاهد مثال مباحث نظری قرار گرفتهاند، کاری نو و البته همراه با خطا است. لیکن به عنوان شروع میتواند مورد استفاده پژوهشگران جوان قرار گرفته بر پایه آن بناهای عظیمی استوار گردد.
لازم به ذکر است که نظریه ها و رویکردهایی که از اواخر قرن ۱۹ و اوایل قرن بیستم تاکنون نقد تئاتر را از خود متأثر ساخته و به دلیل اهمیت آنها در این کتاب مطرح شدهاند به قرار زیرند: نقد ساختارگرا، نقد مضمونی، نقد روانشناسانه، نقد تکوینی، نقد نشانهشناسیک، نقد تفسیری و نقد توصیفی.