کتاب نحوه اثبات خطاهای پزشکی رامیندخت فربیز نشر انتشارات قانون‌یار

گاهی وقوع اتفاقاتی عمدی یا غیرعمدی توسط پزشک در روند درمانی بیمار، وی را در وضعیت بدتری نسبت به قبل قرار می دهد. پس از هر خطایی که در این حین رخ می دهد و منجر به آسیب می شود، آگاهی بیمار نسبت به نحوه احقاق حق خود از حادثه ای که پیش آمده، مهم ترین بخش این نوع از دعاوی بشمار می رود. قانون گذار ایران در ماده 495 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392، مسئولیت پزشک را بر مبنای تقصیر قرارداده، و بار اثباتی را با شرط اخذ رضایت نامه از بیمار و رعایت مقررات بهداشتی و موازین علمی، برعهده شخص آسیب دیده قرار داده است. بیمار می تواند برای اقامه دعوای خود حسب مورد در یک یا چند مرجع طرح شکایت کند. و برای اثبات ادعای خود از نظرکارشناس متخصص، اسناد و مدارک پزشکی مرتبط، و درصورت لزوم از اقرار و شهادت گواهان بهره می جوید. در انگلستان نیز مطابق رویه قضائی و با هدف کاهش شکایات علیه پزشکان، مگر در برخی موارد خاص که پزشک باید ثابت کند مرتکب تقصیر نشده، بار اثباتی برعهده بیمار گذاشته شده است. بیمار برای احقاق حق خود، در مراجع حقوقی و علیه سیستم سلامتی حوزه ای که پزشک در آن مرتکب تقصیر شده است طرح شکایت کرده و در صورت اثبات ادعا، خسارت مالی دریافت می کند. در این سیستم نیز با تکیه بر اصول دادرسی مختص دعاوی پزشکی، از اسناد و مدارک پزشکی، نظر کارشناسان، اقرار و شهادت گواهان برای صدور رای استفاده می شود. با در نظرگرفتن لزوم جبران خسارت ازسمت پزشک متخلف ازیک سو، واعمال مجازات برای کاهش میزان وقوع چنین اتفاقاتی ازسوی دیگر،بررسی تفصیلی این موارد بمنظور افزایش آگاهی بیماران،اهمیت خود را بیش ازپیش آشکار می کند.در این کتاب بانگرشی تطبیقی به روند دعاوی خطای پزشکی،مراجع صالح ودلایل اثباتی،در حقوق کشور ایران و انگلیس پرداخته خواهد شد تا نقاط ضعف و قوت نحوه برخورد قوانین این دو کشور در مواجهه با چنین اتفاقاتی روشن شود. امید است پس ازپاسخ دادن به سوالات ومطالعه تطبیقی وضعیت بیماران دراین دعاوی،گامی رو به جلو در جهت حمایت از بیماران برداشته شود.