سابقه و هدف: زنان ناشنوا و کم شنوا و نقص در سيستم دهليزی، که خود اين سيستم يکی از اصلی ترين بخش های کنترل تعادل در انسان می باشد،که تعادل ضعيف تری نسبت به ساير افراد سالم دارند. مواد و روش ها: اين تحقيق از نوع نيمه تجربی به صورت پيش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. سی نفر ازبانوان ناشنوا و کم شنوای زیرنظر بهزیستی انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه تقسيم شد. گروه تجربی تمرينات را به مدت 8 هفته و هر هفته سه جلسه انجام دادند. قبل از شروع دوره و نيز بعد از پايان دوره از هر دو گروه، تست های تعادلی بس ( BESS)1 و تست تعادلی زماندار برخاستن و رفتن ( TUG)2، تست 10 متر راه رفتن و طول گام مورد بررسی قرار گرفت و نتايج با استفاده از نرم افزار SPSS، آزمون تی وابسته و تحليل کوواريانس، تحليل شد (P<0/05). يافته ها: نتايج آزمون تحليل کوواريانس، اختلاف معناداری را در پس آزمون تست های TUG، BESS، سرعت راه رفتن و طول گام در هر دو گروه مداخله و کنترل نشان داد. استنتاج: تمرينات پيلاتس ميزان تعادل ايستا و تعادل پويا، سرعت راه رفتن و طول گام زنان ناشنوا وکم شنوارا بهبود می دهد.
فرمت محتوا | pdf |
حجم | 1.۶۳ کیلوبایت |
تعداد صفحات | 94 صفحه |
زمان تقریبی مطالعه | ۰۰:۰۰ |
نویسنده | نوشین همتزاده |
ناشر |