کتاب حساسیت‌زدایی با حرکات چشم و پردازش مجدد (EMDR) نشر یاسین قاسمی‌بجد - نسخه صوتی

بخشی از کتاب

همه ما هرازگاهی با اتفاقات ناراحت‌کننده‌ای در زندگی خود مواجه می‌شویم. در شرایط عادی، مغز این وقایع را در طول خواب با ایجاد ارتباط، دور انداختن بخش‌هایی از اطلاعات بی‌اهمیت، و تبدیل افکار منفی و احساسات فیزیکی به درس‌های آموخته‌شده پردازش می‌کند. این به ما امکان تطبیق و زنده ماندن می‌دهد. با این حال، گاهی‌اوقات ممکن است رویدادی رخ دهد که آنقدر ناراحت‌کننده باشد که مغز را بیش از حد بارگذاری کند و مانع از تکمیل کار پردازش حافظه شود. در عوض، حادثه با احساسات فیزیکی و احساسات منفی ذخیره می‌شود، که به راحتی توسط تجربیات ما درزمان حال فعال می‌شود.

فرض کنید یک روز در حال رانندگی از محل کار به سمت خانه بودید که شاهد تصادف اتومبیل بودید. بلافاصله قبل از تصادف، ماشینی را دیدید که مسیر جلوی ماشین دیگری را برید. سپس صدای بوق ماشین را شنیدید و دیدید که دو ماشین با هم تصادف کردند. بدن شما ناگهان غرق آدرنالین شد، این به شما امکان می‌داد به موقع ترمز کنید تا به آن‌ها نپیوندید. وقتی پیاده شدید و برای کمک رفتید، مجروحانی را دیدید که بر ناراحتی شما افزودند. اگر بعداً مغز شما پردازش خود را به درستی انجام دهد، می‌تواند چندین نتیجه‌گیری درمورد این رویداد داشته باشد:

شما تقصیری نداشتید.

شما ماشین خود را به موقع متوقف کردید پس راننده ایمنی هستید.

شما سالیان سال مشغول رانندگی بودید و این نخستین تصادفی است که در طول سالیان دیده‌اید، از همین رو رانندگی یک فعالیت ایمن است.

بریدن مسیر یک ماشین دیگر بدون بررسی کردن جناحین می‌تواند موجب تصادف شود پس شما به صورت ویژه مراقب خواهید بود که مشکل مشابهی برای شما رخ ندهد.

اگر در آینده ماشینی را ببینید که مسیر شما را می‌برد، شما سرعت خود را کم می‌کنید که بتوانید فرصت بیش‌تری برای ترمز گرفتن و سنجیدن موقعیت داشته باشید.

هم‌چنین نتیجه‌گیری‌ها و اقتباس‌های زیاد دیگری نیز وجود دارند که مغز می‌تواند براساس این واقعه داشته باشد. بااین‌همه اگر چیزی در پروسه معمول پردازش مغز اختلال ایجاد کند، ارتباط‌سازی‌های اشتباهی نیز ممکن است رخ دهند.