کتاب ریشه نشر شکوفه

تبر همه درخت ها را قطع کرده و حالا در مقابل آخرین درخت ایستاده بود. درخت گفت: «زود باش دیگر، چرا معطّلی؟ مرا هم مثل بقیه دوستانم قطع کن.»

تبر خم شد و بر زمین نشست، کمی به اطراف نگاه کرد وگفت: «عجله نکن! البته که این کار را م یکنم، امّّما تو این شانس را داری که آخرین درخت هستی.» و در فکر فرو رفت.

درخت نگاهی به تنه های خشک و بی جان دوستانش انداخت. تبر همه را تکّه تکّه کرده بود؛ از کوچک ترین نهال تا تنومندترین درخت را بر خاک انداخته بود و شاید حالا در فكر جنگل های بعدی بود . درخت دوباره با صدای محکم تری گفت: «زود باش، کارت را بکن!»