کتاب اعتبار نشر کتاب طه

علامه طباطبایی اعتبار را اعطاء عاریتی ارادی یا اضطراریِ یک چیستی واقعی به یک چیز واقعی توسط قوۀ واهمه برای انجام یا ترک ارادی یک فعل خاص به هدف استکمال می داند. در این اعطاءِ عارتی علاوه بر قوۀ واهمۀ موجود ممکن مادی دارای علم و اراده، به عنوان فاعل اعطاء، و آن چیستی ِواقعی به عنوان مفعول اول اعطاء، چیز دیگری نیز وجود دارد که خود، دارای یک چیستی واقعی است اما به عنوان مفعول دوم اعطاء، یک چیستی واقعی دیگر را به صورت عاریه- اعم ازعاریه زمانمند وعاریه غیر زمان مند – دریافت می کند تا فاعل اعتبار بتواند بدین وسیله فعلی خاص را با اراده انجام داده ا ترک کند و از طریق آن ناداشته ای را به دست آورد.

از منظر علامه طباطبایی تمام رفتارهای ارادی انسان-به عنوان یک موجود ممکن مادی دارای علم و اراده - بر اساس اعتبار صورت می پذیرند و نه تنها زندگی اجتماعی او غرق در اعتبار است بلکه انسان حتی در ظرف تنهایی نیز نمی تواند بی اعتبار زندگی کند. او حیات بدون اعتبار برای انسان را به حیات بدون آب برای ماهی تشبیه کرده است.