درباره نقش الگوها در تربیت اخلاقی نوجوانان با تاکید بر منابع اسلامی
الگو، آن چیزی است که در یک گروه اجتماعی شکلگرفته، الگوها شیوههایی از زندگی هستند که محصول فرهنگ است و افراد به هنگام عمل بهطور طبیعی با این الگوها سروکار دارند و اعمال آنها با این الگوها تطبیق مییابد.
نوجوانی، به دوره گذر از کودکی به بزرگسالی اطلاق میشود که محدوده سنی این دوره از ۱۲-۱۹ سالگی است. طبق آخرین آثار روانشناسی رشد دورههای رشد زندگی انسان را به دورههای مختلف (دوره کودکی، نوجوانی، جوانی، میانسالی، پختگی و پیری) تقسیمبندی کردهاند، که دراینبین دوره نوجوانی به دلیل حس استقلالطلبی و اجتماعی شدن نوجوان از حساسیت ویژهای برخوردار است.
نوجوانی که تا دیروز والدین خود را بهترین الگو میدانسته امروز دیگر با به دست آوردن توانمندیهای ذهنی جدید اینگونه فکر نمیکند، بلکه برای هر آنچه میبیند و میشنود تجزیهوتحلیلی برای خود انجام میدهد و دنبال بهترینهاست، پس به دنبال الگویی حرکت میکند که او را بهترین و موردتوجه میبیند.
پرواضح است که نوجوانان در مسیر الگو گیری دچار آسیبهایی گردند و در تشخیص الگو خطا نمایند بنابراین باید به نوجوانان در شناسایی الگوی شایسته کمک نمود تا نوجوانان امروز، خود الگوهای شایسته آینده باشند. بحث از الگو در علوم مختلفی مثل روانشناسی، جامعهشناسی، اخلاق، علوم تربیتی و بعضی علوم دیگر مطرح است؛ ولی موضوع مطرحشده در نوشتار حاضر از بین علوم ذکرشده بیشتر مرتبط با رشته علوم تربیتی است.
حاصل سخن این پژوهش، با توجه به حساسیت نیاز نوجوانان به الگوهای شایسته در تربیت اخلاقی و اسلامی، پاسخ به این سؤالات است که نقش الگوها در تربیت اخلاقی نوجوانان با تأکید بر منابع اسلامی چیست؟ مبادی تأثیر الگوها در تربیت اخلاقی نوجوانان چیست؟ تأثیر الگوها در شکلگیری و تثبیت شناختها و بینشهای اخلاقی نوجوانان چیست؟ مؤلفههای تأثیر الگوها در دوری نوجوانان از رذایل و گرایش به فضایل اخلاقی چیست؟ مؤلفههای تأثیر الگوها در رفتارهای اخلاقی نوجوانان چیست؟