کتاب تقیه از منظر مذاهب اسلامی نشر شمس لاهیجی

واژه تقیه از نظر لغت به معنای خودداری، پرهیزگاری و پنهان کردن مذهب خویش و... می‌باشد، و از نظر اصطلاح فقهاء به معنای ابراز سخن و یا بروز کردار و رفتاری برخلاف باور و اعتقاد، در شرائط بسیار سخت و دشوار است، که شخص برای حفظ جان و مال و عرض و آبرو و ناموس و دینش، گفتار و رفتاری را که مخالف حق و موافق و مطابق عمل و عقیده مخالفین(خواه مسلمان خواه کافر) می‌باشد، انجام می‌دهد یا ترکش می‌کند.لازم به ذکر است که عمل تقیه‌ای تا زمانی شرعیت دارد که مستلزم فساد در دین و یا ریخته شدن خون مسلمان دیگری نباشد. به دلیل این که جعل و تشریع تقیه اصولاً به منظور حفظ دین و دم و عرض و آبرو بوده، و به عنوان یک مکانیزم دفاعی برای حفظ جان و مال و نوامیس مسلمین وضع گردیده است. دلائل مشروعیت تقیه نیز علاوه بر تائیدات منطقی وعقلی، آیات و روایات فراوانی است که برخی صراحتاً و بعضی دیگر به طور ضمنی و اجمالی بر آن گواهی می‌دهند. مضافاً بر این که رفتار صحابه و همچنین بزرگان از اهل تسنن نیز مؤید براین مدعا است. از جمله اهداف این کتاب آن است که ثابت نماید برادران اهل سنت ما نیز تقیه را پذیرفته اند، ولی برخی بر این باورند که تقیه نمودن تنها و تنها در مقابل کفار می‌باشد نه نسبت به مسلمانان دیگر. لذا عمل تقیه مسلمانی در مقابل مسلمان دیگر را نوعی نفاق تلقی می‌کنند؛ غافل از اینکه آیه شریفه ۱۰۶ سوره مبارکه نحل که یکی از مستندات صحت تقیه است، به صورت عام دلالت می‌کند بر این که انسان در صورت ترس، ولی با دلی مملو از ایمان به خدای متعال می‌تواند عقیده خویش را پنهان نموده و تقیه نماید، خواه فردی که از آن تقیه می‌کند کافر باشد یا مسلمان جائر و ستم پیشه. با بررسی‌های به عمل آمده، ضمن روشن شدن عقائد حقه شیعه در خصوص اصل اعتقاد به تقیه؛ براساس عقل و شرع، و همچنین کثرت عمل به آن حتی در میان آحاد مسلمین به هنگام نیاز، معلوم می‌شود که باور و عمل به این تکلیف الهی در میان زعماء و رهبران عامه نیز کاملاً آشکار و پیدا است. دراین راستا کتاب «تقیه ازمنظر مذهب اسلامی» که به اهتمام وتلاش مولف محترم حجه الاسلام والمسلمین آقا رهنورد به اهل فکرودانش عرضه می گردد، درصدد برآمد تا به این مسئله مهم بپردازد.