... نامههایم را جمع آوری میکنم
و آنها را برای نوههایم به ارث میگذارم،
بگذار بخوانند و از آنچه گذشته باخبر شوند.
چخوف به پله شچیف،۱۴ مه ۱۸۸۹
چخوف در خصوص استفاده از نامههایش هیچگونه وصیتی بهجای نگذاشتهبود. او کمی قبل از مرگش به بونین چنین نوشت:
«پس از مرگ ما همهچیز خودبه خود شکل میگیرد.»
او در سال ۱۹۰۴ وفات یافت و بلافاصله چاپ نامههایش در مطبوعات آغاز شد این نامهها همچون دیگر آثاری که امضا چخوف زیر آن دیده میشود، با استقبال پرشور و توجه عمیق خوانندگان روبهرو گردید.
نسخه کامل مکاتبات آنتون پاولویچ چخوف تقریباً شامل چهار هزار و پانصد نامه به دوستان و قریب ده هزار یادداشت و مکاتبه با افراد متفرقه است.
در زمان زندگیاش تنها تعداد معدودی از نامهها که جنبه اجتماعی داشتند منتشر شدند.اما نامههای نوشته شده به او، تنها پس از مرگش از سال ۱۹۰۴ به بعد به چاپ رسیدند. نویسندگان یادبودها، به نامههایی که به عنوان موثقترین منبع اطلاعات دربارهی زندگی چخوف و روابط او با معاصرینش محسوب میشدند روی آوردند. اولین مجموعه حاوی ۷۲ نامه بود.
چخوف ذاتاً فردی کلکسیونر و بسیار دقیق بود. در آرشیو او بیش از ده هزار نامه وجود داشت که با نظم و ترتیبی بسیار دقیق آنها را بایگانی کرده بود. آنطور که پیداست تمامی نامههایی را که در طول زندگیش دریافت نموده بود جمعآوری کرده است. اما آنچه به مکاتبانش مربوط میشود این است که فقط عده معدودی از آنها ارزش و اهمیت نامههای او را میدانسته و آنها را حفظ کردهاند. پس از مرگ او سوورین نامههای خود را از ماریا چخوواپس گرفت و از بین برد. همچنین ل. آ. آویلوا که از آن همه نظم و ترتیب در نگهداری نامههایش تعجب کرده بود بعد از پس گرفتن نامههایش آنها را سوزاند. در حالیکه این نظم و ترتیب در مورد تمام نامهها رعایت شده و همه آنها از نظر تاریخ و الفبا بایگانی شده بودند. چخوف از نامههایش همچون نسخ خطی نگهداری میکرد. در زیر هیچ کلمهای خط نمیکشید و برای هیچکدام برتری قائل نبود. به هیچ وجه تغییر یا اصلاحی در آنها انجام نمیداد.
در سال ۱۹۰۵ ای. ل لئونتیف ـ شیوگلف با مراجعه به ماکسیم گورکی در انتشارات دانش''ازنانیه" پیشنهاد چاپ نامههای چخوف را مطرح کرد و ماکسیم گورکی چنین پاسخ داد:
«به نظر ما مکاتبات او بایستی به صورت مجموعهای کامل چاپ شوند، تنها در آن صورت شاید بتوان شخصیت او را از هر نظر بهطور واضح شناخت.»