مخاطب حقیقی من، آن مردی است که میداند یک جای کار در قرن بیستویکمِ کنونی، میلنگد. او دقیقاً قادر نیست آن را بیابد، اما عمیقاً حس میکند که جامعۀ مدرن به جنسِ مذکّر پشت کرده است...... مردان، این واکنش شدید علیه خویش را لمس میکنند و آگاهانه و ناآگاهانه در حال اعتصاب هستند. آنها با نرخی هشدار دهنده در حال ترکِ دانشگاه، نیروی کار، ازدواج و پدرانگی میباشند...... بیمسؤولیتی مردها، از روی ناپختگی یا میل به آسیب رساندن به زنان نیست؛ آنها اتفاقاً به منزلۀ پاسخ به فقدان مشوّقهایی که جامعۀ امروزین به ایشان در جایگاه پدران، شوهران و روزی آورندگانی مسؤول عرضه میکند، رفتاری معقول در پیش گرفتهاند...