کتاب سازمان (چرایی، چیستی و چگونگی) در فرهنگ قرآنی نشر انتشارات دیموند بلورین

نویسنده با استعانت از درگاه الهی و الطاف بیکران آن سعی کرده‌ این مهم را در چهار فصل بازکاوی و تبیین نماید. در فصل اول به کلیات مباحث سازمان و شناخت آن پرداخته و با تحلیلی که از فرهنگ قرآن و علوی ‌می‌دهد، مدل مفهومی برخاسته از عناصر فرهنگ قرآنی و علوی را مقسم فصل‌بندی کتاب معرفی می‌کند و با تحلیلی که از انواع شناخت سازمان ارائه ‌می‌دهد تعریف مورد نظر از سازمان در فرهنگ قرآنی و علوی را ارائه می‌کند و در همین راستا ویژگی‌ها و استعاره‌‌های قرآنی آن را نیز برشماری ‌می‌کند. در فصل دوم با بیان چرایی سازمان در فرهنگ قرآنی و علوی در سه گفتار حیات اجتماعی و نقش آن در هویت‌دهی انسان و رویکرد قرآن به سازمان و مهندسی آن و در گفتار سوم به فضا، جَو، صبغه و رنگ‌و‌بوی تعاملات فردی و اجتماعی در فرهنگ قرآنی و علوی اشاره داشته است تا بتواند تمایزات سازمان در فرهنگ قرآنی و علوی را با سایرین بازنمایی نماید. فصل سوم با سه گفتار به تبیین چیستی سازمان در فرهنگ قرآنی و علوی پرداخته است. در گفتار اول با اشاره به مصادیق سازمان‌هایی که در حکمرانی پیامبران الهی در قرآن یاد شده است، مانند سلیمانی نبی، حضرت یوسف، حضرت موسی و پیامبر رحمت علیهم‌السلام و زمامداری امیرالمؤمنین و سایر ائمه علیهم‌السلام زمینه‌ی فهم و درک سازمان‌های فعلی و شاهدان آنها را فراهم نماید. در گفتار دوم به تعالی و تحوّل این سازمان‌ها در بستر زمان و کیفیت رشد و تعالی آنها اشاره شده است و در نهایت در گفتار سوم چگونگی این تحوّلات و پویایی آنها و عواملی که اثرگذاری منفی و مثبت در حرکت رو به جلوی آنها دارند، اشاره شده و سعی شده با ارائه راهبردی، این تنش‌ها و موانع به حداقل رسیده و عوامل شتابزای رو به جلو افزایش یابد. در فصل چهارم با عنوان چگونگی سازمان در فرهنگ قرآنی، سازمان علوی و جهادی به عنوان الگوی قرآنی در سه گفتار تبیین شده است. در گفتار اول مهندسی و چارچوب سازمان مطلوب قرآنی تبیین شده و سه مؤلفه نظامات اداری برخاسته از آموزه‌‌های قرآنی، نبوی و علوی، مدیر و رهبر جهادی و در نهایت فرهنگ جهادی را ارکان سازمان مطلوب یاد کرده و تفاوت‌های آن را با سایرین تبیین نموده است و رویکردهای حاکم بر مدیران، رهبران و کارکنان آن را در چهار بخش بینشی، ارزشی، روشی و مَنِشی توضیح داده است. گفتار دوم این فصل با تبیین ویژگی‌های سازمان مطلوب؛ یعنی جهادی از منظر آیات و روایات و سیره و سنت معصومین علیهم‌السلام و استعانت از بیانات امام خامنه‌ای، آنها را در نظامات توحیدی، ولایت‌مداری، حرکت ذاتی و جوشش انقلابی، تعالی و پویایی مستمر و انسجام و همیاری و چندتای دیگر برشماری کرده است. در گفتار سوم این فصل به تعاملات و ارتباطات مدیران و کارکنان پرداخته و رابطه‌ی برادری و ارتباط ولایی و تقوا و زهد سازمانی را از مشخصات بارز آن برشمرده است و شکل‌گیری سازمان اخلاقی با محوریت آموزه‌‌های قرآنی را بهترین پیامد این کتاب معرفی می‌کند که ‌می‌تواند با عینیت دادن به آن، زمینه‌ی عملی دعوت از سایرین به فرهنگ قرآنی و تشکیل سازمان‌های علوی را فراهم نمایند و تقوای سازمانی را مهم‌ترین ویژگی تعاملاتِ سازمان‌های علوی ‌می‌داند که؛ هرچه میزان ایمان به خدا و پایبندی به ضروریات دین و اعتقاد و باور به کتب آسمانی و آخرت افزایش یابد، به همان‌سان، تقوا زیادتر شده و تخلفات سازمانی کاهش ‌می‌یابد که مهم‌ترین محصول آن زهد سازمانی است که در دفاع مقدس در جهاد سازندگی و سپاه و سایر نهادها به نمایش گذاشته شد.