یکی از بحرانی ترین دوران زندگی؛ دوره نوجوانی است. به همین دلیل، همه نظریه های نوجوانی، بر سر این که این مرحله، پرفشار بوده و احتمالا رابطه والد - نوجوان نسبت به ارتباط والد– کودک تعارضی تر است، توافق دارند. غالباً نوجوانان درگیر نوسانات پرشور عاطفی همراه با شور و هیجان، احساسهای متناقض، تحریکات فیزیولوژیکی و عواطفی پرتنش هستند. این دوران حساس، نقش بسیار مهمی در شکل گیری شخصیت آینده فرد داشته و احتمالا هیچ دوره رشدی به اندازه دوره نوجوانی موجب سردرگمی والدین، معلمان و متخصصان بالینی نمیشود. در این میان، مشکلات مربوط به خشم مانند پرخاشگری و خصومت از دلایل مهم ارجاع کودکان و نوجوانان به مراکز روانشناسی و مشاوره است. حدود یک سوم تا نیمی از مراجعه کنندگان به مراکز روانپزشکی و روانشناسی مشکلات پرخاشگری و رفتارهای ضداجتماعی دارندارتباط والدین و فرزندان از موارد مهمی است که سالها توجه صاحب نظران و متخصصان تعلیم و تربیت را به خود جلب کرده است، خانواده نخستین پایگاهی است که پیوند میان کودک و محیط اطراف او را به وجود می آورد.