کتاب مجموعه تکه های نیک، زبان نشر پندار تابان

الان. ساعت پکن ۱۲ نیمه‌شب. ساعت لندن ۵ بعدازظهر. اما من در هیچ منطقه‌ی زمانی‌ای. من روی هواپیما. ۲۵ کیلومتر بالای زمین نشستم و سعی می‌کنم هر چی انگلیسی از مدرسه یاد گرفتن به یاد بیارم. هنوز تو رو ملاقات نکردم. تو در آینده. در حال نگاه کردن به آسمان وسیع. فکر کردن که کارکنان هواپیما باید برای سفرای هوایی طولانی واسه خودشون یه منطقه‌ی زمانی تنظیم کنن، یا مسافرایی مثل من که زمان گیجشون می‌کنه. وقتی یه بدن تو هوا در حرکته مال کدوم کشوره؟