«کتاب پنج حلقه» در سال هزار و ششصد و چهل و سه به دست ساموراییِ مبارزِ معروف و شکستناپذیری به نام میاموتو موساشی نوشته شده است. این کتاب تحلیلی از روند تلاش برای یادگیری و چیرگی بر اختلافاتی است که همیشه در همهی روابط انسانی وجود دارند.
هنرهای رزمی برای موساشی، بیشتر روشی برای چیرگی بر ذهن بود تا قدرتهای فنی؛ و درس اصلی او در «کتاب پنج حلقه» هم روش رسیدن به این چیرگی است. این کتاب بینظیر فقط برای رزمیکاران نیست و هرکسی که بخواهد این اصول جاودان را در زندگی پیاده کند، از آن سود می برد.
در کنار کتاب «هنر جنگ سان تزو»، «کتاب پنج حلقه» هم یکی از بهترین کتابهایی است که راجع به هنر ظریف مبارزه و پیروزی از قارهی آسیا بیرون آمده است.
موساشی «کتاب پنج حلقه» را در اواخر عمرش به عنوان کتاب راهنما برای شاگردانی نوشت که رو در رو آموزش داده بود. برخی موارد ظاهراً به قدری با نوشتن منتقل نمیشدند که او پس از یک یا دو سطر تعریف موضوع، به سادگی نوشته است «این یک سنت شفاهی است»، به این معنی که باید از فرد به فرد منتقل میشد نه در کتاب.
اگرچه وسیلهی این کتاب تکنیک است، اما ماهیت آن ذهن است.
از نظر موساشی، هنرهای رزمی یک رویکرد یا روانشناسی به راه اصلی بود. هنرهای رزمی چیزی برای خرید و فروش نبودند، همانطور که بسیاری از مدارس هنرهای رزمی، چه در آن زمان و چه درحالحاضر آنها را فروشی کردهاند. هنرهای رزمی چیزی برای تزئین کردن زندگی یک نفر نبودند. اختلاف واقعی است. راه اصلی واقعی است. دانشآموز باید از تجربهی واقعی خود برای فهمیدن این دو مسئله استفاده کند و این ذهن است که بسیار بیشتر از تکنیک، توانمندساز خواهد بود.