کتاب چه کسی خدا را زیارت کرد؟ نشر اطلاع

ثواب روزه و حج قبول آن کس بُرد که خاک میکده عشق را زیارت کرد در ادیان الهی منشأ عبادات و مناسک، خداوند است که اصلِ اصل و جانِ جان است و حقیقت نهانی که مراد عارفان است. آنچه از آن مبدأ صادر می شود بی شائبه و خالص و ناب است و چون نزول می کند در هر عالمی از عوالم وجود حجابی از مَجاز به خود می گیرد تا مناسب حال و روز آن عالم شود. در عالم مُلک یا ناسوت آن حقیقت در پرده های مَجاز پنهان می شود و مناسب جنس این عالم می گردد؛ بنابراین کلیه دستورات شرع ظاهری دارد و باطنی و آن باطن نیز بواطنی؛ و از همین دست است مناسک حج که اشارات و رموزی به حقایق باطنی است. آنچه در این روایت نیز می خوانید پرده برداری از رموز و اسرار مناسک حج است. این روایت در مستدرک الوسایل محدث نوری از کتاب شرح نخبه سبط محدث جزایری نقل شده است. العالم الجلیل الاوّاه السید عبدالله سبط المحدث الجزائری فی شرح النخبه قال: وجدت فی عدّة مواضع اوثقها، بخطّ بعض المشایخ الذین عاصرناهم مرسلاً انّه: دانشمند بزرگِ اوّاه سید عبدالله نوه محدث جزایری در شرح نخبه گفت: در مواردی که موثق ترین شان به خط یکی از مشایخی است که هم عصر ماست به طریق ارسال یافتم که: لَما رَجَعَ مَولانا زَیْنُ العابِدینَ علیه السلام مِن الحَجِّ اسْتَقْبَلَهُ الشِبْلیُّ. هنگامی که مولای مان زین العابدین علیه السلام از حج بازگشت شبلی به استقبالش آمد. فَقالَ علیه السلام له: حَجَجْتَ یا شِبلیُّ؟ قالَ: نَعَمْ یا ابْنَ رَسُولِ الله‌. او را گفت علیه السلام: ای شبلی! حج گزاردی؟ گفت: آری ای فرزند رسول خدا! فَقال علیه السلام: اَنَزَلْتَ المیقاتَ وَ تَجَرَّدْتَ عَنْ مَخِیطِ الثِّیابِ وَ اغْتسَلْتَ؟ قالَ: نَعَم.... -از متن کتاب-