کتاب قرائت اصلی نشر انتشارات شهید کاظمی

رحلت امام بزرگوار ما نقطه‌ی عطفی در تاریخ انقلاب اسلامی ایران است. انقلاب اسلامی اگرچه به فرموده امام امت تحفه‌ای الهی بود که به ملت ایران ارزانی شد، لکن نقش بی‌بدیل رهبری او در بیداری ملت ایران و پیش برد نهضت اسلامی را نمی‌توان نادیده گرفت. از همین رو بود که همه دلسوزان انقلاب نسبت به آینده انقلاب اسلامی بعد از رحلت امام دچار نگرانی بودند و دشمنان آن امیدوار که در فرض فقدان ایشان، این چراغ و شعله نهضت رو به خاموشی بگذارد . شاید همین نگرانی نسبت به آینده انقلاب بود که امام را به آن وا داشت که در وصیت‌نامه سیاسی- الهی خود به نحو ویژه‌ای نسبت به حفظ انقلاب اسلامی به ملت ایران خصوصا و به مسلمین جهان عموما توصیه و تاکید فرمایند و از آن به «امانت الهی» در دست ملت ایران تعبیر نمایند . حفظ این امانت الهی مستلزم شناخت دقیق آن است. آن‌چنان که شهید والامقام استاد مرتضی مطهری فرموده است: ما تا انقلاب خودمان را دقیق نشناسیم، تا تمام ابعاد این انقلاب را نشناسیم، نمی‌توانیم آن را در آینده حفظ و نگهداری، رهبری و هدایت کنیم. اگر نشناسیم، یک وقت می‌بینیم دانسته یا ندانسته تحریفش کرده‌ایم . با درک همین ضرورت بود که رهبر معظم انقلاب؛ حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای از اولین سالگرد ارتحال حضرت امام (چهاردهم خرداد سال ۱۳۶۹)؛ فرصت مراسم سالگرد ایشان را -که گردهمایی بزرگ مشتاقان و دلدادگان مکتب خمینی از سراسر نقاط ایران و بلکه جهان برای تجدید عهد و پیمان با او بود- به محفلی جهت طرح و تبیین اصول و خطوط کلی مکتب حضرت امام بدل ساختند. و هر ساله بخشی از این اصول را متناسب با اقتضائات زمان بیان نمودند. اصول و خطوطی که به تعبیر ایشان همان اصول و خطوط کلی انقلاب اسلامی ایران و مجموعه‌ی آن نقشه راه آینده ما ست . امروز مراسم ارتحال بنیان‌گذار انقلاب اسلامی ایران از هویتی تاریخ‌مند برخوردار است. هویتی که ابعاد آن با نگاهی جامع و دقیق به بیانات مقام معظم رهبری در چهاردهم خرداد ۲۶ ساله گذشته (۱۳۶۹- ۱۳۹۴) روشن و تبیین می‌شود.