کتاب راوی بهاران انوش صالحی نشر قطره

شامگاه یکشنبه، بیست و نهم بهمن ۱۳۵۷ یک هفته پس از وقوع رویدادهایی که منجر به سرنگونی نظام سلطنتی در ایران گردید، مردمان بسیاری که به عادت آن ایام، سیر حوادث و رخدادهای روزانه را از طریق برنامه‌های تلویزیونی پیگیری می‌کردند برای نخستین بار شاهد پخش ترانه‌ای شدند که اکنون پس از دو دهه، و به‌رغم دگرگونی‌های وسیع در ساختار اجتماعی ـ سیاسی ایران، همچنان به‌عنوان نماد و سمبلی از حوادث آن روزگار در حافظه‌ی جمعی مردم ما باقی مانده است. ترانه‌ی «بهاران خجسته باد» تنها یاد و خاطره‌ی آن ایام را تجدید نمی‌کند، بلکه بازتابِ آرزوها و آمال مردمی است که قرن‌ها در این سرزمین با هدف بهروزی خود و یا رهایی از استیلای بیگانه مبارزه کرده بودند. آخرین برگ‌های این پیکارِ نافرجام، حکایت شکست‌ها و تلخ‌کامی‌های تاریخ صد و پنجاه ساله‌ی اخیرِ ایران است که در طول آن هر یک از جنبش‌های اجتماعی و سیاسی میهنمان همچون نهضت‌ مشروطه و ملی شدن صنعت نفت، دچار اضمحلال و شکست شده بودند.