استاد عسکری به علت همین خصوصیات، معتقد است که مانند قدما، تعلیم آواز را باید از دستگاه ماهور شروع کرد. استاد موسی معروفی هم کتاب دستور تار و سهتار هنرستان موسیقی را با تمرینهای دستگاه ماهور آغاز کرده است. ولی باید توجه داشت که بعضی از استادان به ملاحظاتی، روش دیگری داشتهاند. مثلاً استاد ابوالحسن صبا، سه جلد کتاب تعلیم ویولون خود را از آواز دشتی و سایر متعلقات شور شروع کرده است. علت این امر این است که روی دستهی ویولون پردهبندی وجود ندارد و جای نتها را باید با گوش پیدا کرد و این کار مستلزم سالها تمرین است. حال آنکه در دستگاه شور و متعلقاتش، به علت نزدیک بودن نتها به یکدیگر، جای نتها را راحتتر میتوان پیدا کرد و پیشرفت شاگرد سریعتر خواهد شد.
روش دیگر، روش استاد سعید هرمزی است، که تعلیم سهتار را از دستگاه چهارگاه آغاز میکرد. روزی در مصاحبهای (که نوار آن در مرکز حفظ و اشاعهی موسیقی موجود است) از استاد علت این کار را پرسیدم. وی که از شاگردان خوب درویشخان بود فرمود: این روش از درویش خان است که معتقد بود تعلیم سهتار را باید از چهارگاه شروع کرد، زیرا نتهای آن از هم بسیار فاصله دارند و این امر باعث میشود که انگشتها کش بیایند و از هم باز شوند و دست چپ قویتر شود.
در آموزش سنتور، استادان حبیب سماعی و ابوالحسن صبا از دستگاه شور راستکوک شروع میکردند. زیرا قسمت اساسی شور راستکوک در ناحیهی وسط سنتور اجرا میشود و به همین جهت برای شاگرد مبتدی آسانتر است و او را زودتر راه میاندازد.