نویسنده این کتاب بر آن است تا فلسفه اخلاق از دیدگاه استاد شهید مطهری را بررسی کند. ابتدا به تعریف فلسفه اخلاق و شاخهها و روابط آن، با حکمت عملی و همچنین به معیار فعل اخلاقی اشاره شده؛ سپس شاخههای مهم فلسفه اخلاق که اخلاق دستوری و فرااخلاق به شمار میرود، مورد بحث قرار گرفته است. در اخلاق دستوری از راه تحلیل عقلانی، تلاش میشود به معیارها و قواعدی دست یابیم که به واسطه آن میتوانیم مشخص کنیم چه کاری خوب و چه کاری بد است. در این حوزه، به اخلاق غایتگرایانه و وظیفهگرایانه اشاره شده و در آخر، نظریه شهید مطهری به نام «نظریه پرستش در حوزه اخلاق» مورد بحث قرارگرفته است. در ادامه، مؤلف به نظریات متفاوت در حوزه فرااخلاق که به اخلاق دستوری ناظر است و تعابیر و واژههای اخلاقی را مورد بحث قرار میدهد، اشاره کرده است که عبارتاند از: «طبیعتگرایی اخلاق»؛ «غیرطبیعتگرایی اخلاق» یا «شهودگرایی»؛ و «غیرشناختگرایی اخلاقی». در آخر، نویسنده، نظریه شهید مطهری را در حوزه فرااخلاق مطرح میکند تا در پرتو نظریات دیگر، اتقان و استحکام آن هرچه بیشتر آشکار شود.