«دیدن از سیزده منظر» آخرین اثر داستانی کالُم مککان (-۱۹۶۵) ایرلندی است. وی استاد نویسندگی در دانشگاه هانتر نیویورک است و تا کنون ۹ اثر داستانی منتشر کردهاست که برای او افتخارات فراوانی به همراه داشتهاند. از میان آنها میتوان به جایزه ملی کتاب آمریکا در سال ۲۰۰۹ و جایزه ادبی دوبلین ۲۰۱۱ اشاره کرد. کتاب حاضر اولین ترجمه از آثار وی به فارسی است. این اثر شامل یک داستان بلند و سه داستان کوتاه است که در فضاهایی شاعرانه و گاه طنزآلود، خواننده را به تأمل وامی دارند. داستان بلند این مجموعه در سیزده بخش نوشته شده و بر پیشانی هر بخش، بریدهای از شعر «دیدن سیهپر از سیزده منظر» اثر والاس استیونس، شاعر مدرنیست آمریکایی نقش بستهاست. نویسنده ضمن داستان پردازی جذابش، تفکرات استیونس را نیز لابهلای داستان میگنجاند. این مجموعه موفق به دریافت جایزه پوشکارت ۲۰۱۵ و بهترین داستان کوتاه آمریکا در همان سال نیز شدهاست. «دیدن از سیزده منظر» آیینهای به قامت یک داستان بلند و سه داستان کوتاهاست که میتوان در قاب آن، مخفیترین ابعاد شخصیتی انسانها را به تماشا نشست. دوران پیری را همراه پدربزرگی تنها سرکرد و سرود تنهایی را با سربازی تنها در غوغای سکوت خواند. مادرانههای زنی تنهامانده را به گوش جان شنید و با کشیشی بر سر دوراهی گذشت یا انتقام، پا سست کرد. بخشی از کتاب: با ضعفی مفرط پا به سن میگذارد. چیزی که اکنون آزارش میدهد کندیِ برخاستن از خواب صبحگاهی، تحلیل رفتن بیناییاش، یا دردهای سینهاش که روزبهروز بیشتر میشوند، نیست؛ بلکه نقصان حافظه است – اینکه چطور گذشته به این راحتی فراموشش میشود، یا اکنون که چگونه سپری میشود، یا اینکه چطور گاهی این دو با هم بر خورد میکنند – طوری که وقتی شکنجهگرش را در تلویزیون میبیند مطمئن نیست که آیا قوهی تخیل او دارد فریبش میدهد یا اینکه او از صافی حافظه عبور کرده و از گذرگاهی به درازای سیوهفت سال گذشته است تا با یک اشتباه فاحش او را دست بیندازد، یا اینکه واقعاً خودش است که اینک با آسودگی و خویشتنداری و ظاهری آراسته در اخبار شبانگاهی ظاهر شده است.