داستانی در ستایش برادری، در ستایش خانواده و فرزندخواندگی. داستانی که هم وفادار به ارزشهای اخلاقی و قوانین روانشناختی موضوع خود یعنی فرزندخواندگی است و هم قصهای جذاب و پر کشمکش و مبتنی بر اصل لذت بردن برای مخاطبش روایت میکند. «اُلی و اُکان» قصهای بدون مرز است، ماجرایی که برای مخاطب ایرانی هم ناآشنا نیست و همه اتفاقات و درگیریهای قهرمان قصه یعنی اُلی با برادر جدیدش اُکان، تجربهای ملموس برای آدمهایی در شرایط مشابه و در هر گوشه دنیاست. هربرت گونتر، در داستانش، پیچیدگیهای روابط میان دو پسربچهای را نمایش میدهد که قرار است از این پس با هم زندگی کنند، اما گذشته آنها هیچ شباهتی با هم نداشته است. او تلاشهای قهرمان قصه برای نزدیک شدن به برادر جدیدش را گاه با چاشنی حسادتهای کودکانه میآمیزد و با روایت قصه شوالیه مغرور از زبان پدر، به ذکر سابقهای افسانهای برای بخشی از موضوع داستانش میپردازد. جز اینها مهمترین ویژگی کتاب «اُلی و اُکان» ترجمه روان و خواندنی کمال بهروزکیا و تصویرگری متناسب پترا پروبست است. گونتر، با نمایش صحنهای که در آن اُکان در مدرسه و در حمایت از برادرش اُلی با بچههای دیگر درگیرمی شود، فضایی قهرمانی برای ورود او به دنیای تازهاش ایجاد میکند، فضایی که قراراست همه کینه، خشم و دلتنگی او را نسبت به از دست دادن خانوادهاش در گذشته از بین ببرد و احساس کند او هم چیزی برای بخشیدن به دنیایی دارد که میخواهد زندگی تازهای به او ببخشد. این گونه است که رابطه میان او و برادرش دیگر رابطهای یکسویه نیست. آنها هر دو چیزی به زندگی همدیگر اضافه میکنند، که پیش از این نداشتهاند: خانواده و شجاعت!