قصههای جوامع الحکایات و لوامع الروایات، داستانها و حکایتهایی کوتاه، آمیخته به طنز و بسیار ژرف نگرانه هستند و حکمتهایی از زندگی بشر در آنها نهفته است.
با اینکه این اثر گران سنگ، قرنها پیش قلمی شده، اما انتخابهای مهری ماهوتی از قصههای تمثیلی این کتاب ارزشمند، آن را برای مخاطب امروزی نیز قابل مطالعه میکند.
یکی دیگر از مزیتهای داستانهای انتخاب شده این کتاب، توجه به نیازهای فکری و انتقال تجربه به انسانهای روزگار ماست. هر یک از ما بارها و بارها از زشتی و پلیدی تقلب شنیدهایم، اما بزرگترهای ما برای آنکه به ما بفهمانند که «غش در معامله» چقدر بد است، حکایت گله داری را تعریف میکردند که با اضافه کردن آب به شیر گوسفندانش، صاحب مال و منال زیادی شد و بر شمار گلهاش افزود، اما روزی سیلی آمد و همه گوسفندان را با خود برد.
چوپان او گفت که تمام آبی را که در شیر کرده و به مردم فروخته، به یکباره سیلی شده و گوسفندان را برده است. این حکایت، یکی از ۴۵ قصه کوتاه کتابی است که پیش روی شماست.
فخامت طنز کتاب جوامع الحکایات نیز در این بازنویسی، به خوبی حفظ شده است. از طرف دیگر، ماهوتی تلاش کرده تا از میان قصههای این اثر، برخی از آنها که جنبه آئینی دارد و مخاطب را با پیامبران الهی آشنا میکند، برگزیند.