یکی بود، یکی نبود.
فقط خدا بود، آدم را آفرید و حوا را.
تنها بودند، دلشان آدم و حوایی دیگر میخواست، کودکی که شبیه آدم شود، شبیه حوا.
کودکی بهتر از هر دوتایشان.
کودکی که خدا را بشناسد، خدا را دوست داشته باشد. خدا منتظر آن کودک است. منتظر کودک تو. او که قرار است معجزه خدا باشد.