یاسین یکی از سورههای مکی قرآن کریم است که بحث نبوت، معاد و توحید در آن نهفته و مطالب آن بر محور عقاید میباشد البته بیشترین تاکید آن بر نبوت است.
در احادیث و روایات متعددی نقل شده که یاسین قلب قرآن است. قلب یعنی چه؟ قلب تلمبهای عضلانی است که در سینه قرار دارد و به طور مداوم در حال کار کردن است. قلب به طور شبانه روزی خون را به سراسر بدن تلمبه میکند و آن را به تمام اعضای بدن میرساند. قلب، خون مملو از دی اکسید کربن را با خون تصفیه شده جایگزین میکند و باعث حیات بدن میشود.
با توجه به اینکه یاسین به قلب قرآن معروف است، باید این سوره را بعنوان واسطهای را در نظر بگیریم که مایهی بقای اعضای یک جامعه میشود و نیازهای آنها را برطرف میکند از جایی بگیرد و به آنها برساند و نیازهای آنها را برطرف سازد.
جامعه توحیدی که بر مبنای دیانت میباشد نیازمند دریافت قوانین راهنمایی و هدایت پروردگار است و این هدایت از طریق وحی به پیامبر رسید و پیامبر عظیم الشأن در طی ۲۳ سال قوانینی را که توسط حضرت جبرئیل به او وحی شد، در کتاب مقدس قرآن از خود برجای گذاشت.
حضور پیامبر به عنوان راهنما، واسطهای بین حضرت حق و مردم میباشد که بحث نبوت را در این سوره پررنگتر میکند. قوانین یاد شده که باعث حفظ بقا و ادامه زندگی هستند دارای دو جنبه مادی- جسمانی و روحی- روانی هستند.