مطالعه درباره زندگی دانشمندان و مخترعانی مانند داروین، پیاژه، فروید، پیکاسو نشان داده است که آنان تا رسیدن به درجه خلاقیت، سال های متمادی در رشته مورد نظر خود به تحصیل و مطالعه پرداخته اند. آنان پس از کسب مهارت و پختگی لازم، اثر خلاقانه خود را که اغلب به جای یک اثر، شبکه ای از آثار مرتبط به یکدیگر است، ارائه داده اند. مراحل پیشرفت تا رسیدن به اوج خلاقیت، به صورت خطی نیست، بلکه به صورت منحنی خطی با افت و خیزهایی همراه است. خلق یک اثر نوین مستلزم آن است که شخص قواعد و اصول حاکم بر حوزه مطالعه خود و عقاید مربوط به آن را درونی سازد و در خصوص برخی از جنبههای آن احساس نارضایتی کند و در این مورد اندیشه های نوین را مطرح کند.