کتاب محیط امنیتی جدید اروپایی و سیاست خارجی اتحادیه اروپا در قبال ایران نشر پژوهشکده مطالعات راهبردی

روابط ایران با اروپا یکی از حوزه‌های بسیار مهم سیاست خارجی کشور به ویژه پس از انقلاب اسلامی بوده است. روابط ریشه‌دار تاریخی در حوزه‌های مختلف و محیط مشترک همسایگی از یک سو و تعارض ایدئولوژیک و جهت‌گیری‌های ناهمسو در سیاست خارجی از سوی دیگر، مناسبات دوجانبه را به مناسباتی پر فراز و نشیب و ملغمه‌ای از منافع همسو و ناهمسو تبدیل کرده و تحلیل سیاست خارجی را در این شرایط به امری دشوار بدل نموده است. پر واضح است که اگر نتوان تحلیل درستی از سیاست خارجی کنشگران مختلف به دست داد، نمی‌توان به سیاست‌گذاری درستی در قبال آنها نیز دست زد. یکی از مهم‌ترین عواملی که به ما کمک می‌کند تحلیل‌ دقیق‌تری از سیاست خارجی کنشگران مختلف داشته باشیم، درک تحولات محیطی و پیامدها و واقعیت‌های ناشی از آن است. در واقع بازیگری کنشگران بین‌المللی متأثر از محیطی است که در آن قرار دارند یا در آن به ایفای نقش می‌پردازند. مرور روابط بین‌الملل و توسعه دانش نظری آن، این مهم را به‌خوبی تائید می‌کند. واقعیت این است که محیط امنیتی جدید اروپایی، چهره جدیدی به اتحادیه اروپا و نگرش آن به مناسبات قدرت و امنیت بخشیده که با درک ما از اروپای پیش‌ازاین تغییرات به‌طور کامل متفاوت است. بنابراین، اگر نتوانیم مطابق با روند این تغییرات، درک و شناخت خود را از آن‌ها در دو سطح دانشگاهی و سیاست‌گذاری به‌روز نماییم، نه‌تنها از شناخت دقیق و علمی این تحولات جدید بازخواهیم ماند بلکه مهم‌تر از آن در سیاست‌گذاری‌های خود نیز دچار خطاهای راهبردی خواهیم شد.