کتاب بایدها و نباید در آموزش های دینی کودکان نشر کنکاش

این کتاب با هدف تعیین" آسیب شناسی تربیت دینی و مذهبی مراکز پیش دبستانی خصوصی شهر اصفهان"صورت گرفته است. روش پژوهش به کار گرفته شده از نوع کیفی و براساس روش پدیدار شناسی مبتنی بر "الگوی استیویک کلایزی کن" می باشد. حوزه پژوهش این تحقیق از مربیان مراکز پیش دبستانی خصوصی مناطق مختلف شهر اصفهان که دارای سابقه بیشتر از ۵ سال بودند انتخاب گردیدند تا تجارب خود را در زمینه تربیت دینی و مذهبی را در اختیار محقق قرار بدهند. در این پژوهش از ۱۷ مرکز پیش دبستانی خصوصی بازدید به عمل آمد و مصاحبه عمیق نیمه سازمان یافته با ۲۰ نفر از مربیان صورت گرفت؛ با توجه به الگوی استیویک کلایزی کن تجزیه و تحلیل داده ها براساس ۷ روش پیش رفت؛ بدین صورت که جملات مهم به صورت عامیانه از تجارب شرکت کننددگان در پژوهش گردآوری و ۱۴۵ جمله مهم استخراج گردید و سپس جملات تکراری که شامل ۲۴ جمله بود؛ حذف گردید و در نهایت ۱۲۱ عبارت جمع‌آوری شده و در مرحله چهارم آسیب‌های روش تربیت دینی، محتوای آموزشی، فعالیت های فوق برنامه و آسیب های تربیت‌دینی برمبنای مقایسه از درون ۱۲۱ جمله تصفیه شده استخراج گردیده و در مرحله پنجم و ششم مطالب آسیب های روش تربیت دینی(عدم آموزش به روش بازی، عدم آموزش به روش های علمی جدید، عدم آموزش با روش های جدید فناوری، محیط پرورش کودک، عدم همکاری والدین، عدم تشویق نوآموز، نبود فضای کافی، هزینه های زیاد آموزشی، عدم همکاری بین مربیان و والدین نوآموز، بیان اشتباه مربی، نبود مربیان متخصص، نبود محتوای آموزش دینی مخصوص سن کودک، طمع‌ورزی مدیران، جایگاه مراکز پیش دبستانی خصوصی)؛ آسیب های محتوای آموزشی(عدم وجود محتوای استاندارد برخی مطالب آموزشی، محتوای سنگین برای درک نوآموز و عدم تسلط و اعتقادات مربی)؛ آسیب های فوق برنامه ای تربیت دینی(هدفمند نبودن برنامه ها، عدم تخصص مربی، عدم ارتباط فوق برنامه ها با محتوای آموزشی و نبود امکانات کافی) و در نهایت آسیب های فوق برنامه ای تربیت دینی)مقایسه کودکان و مقایسه مراکز پیش دبستانی(دسته بندی گردیدند و در مرحله هفتم روایی دسته بندی جملات از دید سایر مربیان صورت گرفت.