- از پاکستان تا بیرمنگام، از طالبان تا نوبل:
ملاله یوسفزی، در دوازدهم جولای سال ۱۹۹۷ میلادی، در بخش مینگوره از دره سوات، در کشور پاکستان، در یک خانواده پشتون دیده به جهان گشود. پدرش ضیاءالدین یوسفزی یک فعال در زمینه آموزش کودکان و مدیر و موسس یک مجموعه از مدارس در آن منطقه بود. پدرش به افتخار ملاله میوند، بانوی قهرمان پشتونها در جنگ افغانها با بریتانیا، او را ملاله نامید. ملاله از کودکی، تحت تاثیر روحیه مبارزهجوی پدرش که برخلاف جو سنتی حاکم بر منطقه اقدام به تأسیس مدارس مدرن نموده بود، علاقه و استعداد وافری به تحصیل از خود نشان داد. با شروع تسلط طالبان بر منطقه سوات، رفته رفته فشارها بر پدرش برای تعطیلی مدارس، و بخصوص جلوگیری از تحصیل دختران بیشتر شد. طالبان چندین مدرسه را در آن منطقه تخریب کردند و خانوادهها را بطور گسترده مورد تهدید قرار دادند که دخترانشان را به این مدرسهها نفرستند. خانواده ملاله نیز به شدت در خطر حملات مرگبار طالبان قرار داشتند. پدرش بارها مستقیماً توسط طالبان تهدید به مرگ شد تا مدارس خود را تعطیل کند و از تحصیل دختران در آن مدارس جلوگیری به عمل آورد. ملاله نیز در این دوران به همراه پدر به مبارزه علنی علیه ایدئولوژی طالبان دست زد و با مصاحبهها و سخنرانیها و مقالات متعدد درصدد برآمد تا چهره زشت این گروه مسلح را به دنیا معرفی کند. او در این راه بینظیر بوتو، نخستوزیر پیشین پاکستان، که ترور شده بود را الگوی خود قرار داد.
- ترور دختری ۱۵ ساله!:
در نهم اکتبر سال ۲۰۱۲، هنگامی که پانزده سال داشت، در سرویس مدرسه هنگام بازگشت به خانه، به همراه سه دختر همکلاسی دیگرش، هدف شلیک گلوله یک تروریست عضو گروه طالبان قرار گرفت. هدف طالبان ترور ملاله بود تا بتوانند او را برای همیشه ساکت کرده و به فعالیتهای او و پدرش در زمینه تحصیل دختران پایان ببخشند. این عضو طالبان سه گلوله شلیک کرد که یکی از آنها به سر ملاله اصابت کرد و او را بیهوش کرده و در وضعیت بحرانی قرار داد. او را ابتدا به یک مرکز پزشکی ارتش در راولپندی انتقال دادند اما به علت وخامت حالش به بیمارستان ملکه الیزابت در بیرمنگام بریتانیا منتقل شد. در ساعات اولیه، حال او رو به وخامت نهاد. خبر این ترور به سرعت به تیتر اول همه خبرگزاریهای مهم دنیا تبدیل شد و واکنشهای بسیاری را از سوی سازمانهای حقوق بشر در جهان برانگیخت. پس از چند روز و انجام عملهای جراحی پیچیده، ملاله توانست به زندگی برگردد و چند هفته بعد خانوادهاش نیز در بیرمنگام به او پیوستند.
ملاله یوسفزی پس از بهبودی بر شدت فعالیتهایش برای بهبود اوضاع تحصیل دختران در جهان و به خصوص کشورش پاکستان افزود و در سال ۲۰۱۴ میلادی، جایزه صلح نوبل به او اهدا شد و او تبدیل به جوانترین برنده این جایزه گردید.
ملاله یوسفزی، دختری که برای حق تحصیل دختران جنگید، طالبان او را به گلوله بست تا خاموشش کند، اما موفق نشد. این کتاب، داستان زندگی اوست.