کتاب صورتک‌ها جلد 1 فومیکو انچی نشر هیرمند

تئاتر نؤ یکی از مهم‌ترین شاخه‌های نمایش سنتی ژاپن است که آغاز اجراهایش به قرن چهاردهم میلادی بازمی‌گردد. این سبک نمایشی مانند بخش بزرگی از فرهنگ ژاپن، وام‌دار نمایش چین است و با عناصری چون رقص، آواز، لباس‌های مخصوص و موسیقی عجین شده است. یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های این تئاتر «صورتک» است. از آنجا که تمام بازیگران نمایش‌های سنتی مردان بودند، ابتکاری چون صورتک در این سبک ایجاد شد تا تمرکز بازیگر بر حرکات و صدا باشد. بیش از چهارصد صورتک در شصت گروه مختلف در تئاتر نؤ شناسایی شده است. این صورتک‌ها با تراشیدن تنه‌ی درختان سروِ پاکوتاه و رنگ‌آمیزی ویژه ساخته می‌شدند و هرکدام اسم و رسم مشخصی داشتند. بازیگران صورتک‌ها را بر چهره می‌بستند و با توجه به نمایشنامه و موقعیت داستان، آن‌ها را تغییر می‌دادند تا حس‌وحال درستی را به تماشاچی منتقل کنند. تمام نمایشنامه‌های نؤ به دست بازیگران و بزرگان این سبک نوشته شده و شامل موضوعاتی چون ایزدها و ایزدبانوها، شیاطین، داستان ارواح و قصه‌های عاشقانه است. بیشتر این نمایشنامه‌ها اقتباسی از آثار کلاسیک ادبیات ژاپن یا حکایت‌ها و افسانه‌های چینی و ژاپنی است. یکی از مهم‌ترین این منابع کلاسیک قصه‌ی گنجی است؛ قصه‌ای که سایه‌ی سنگینش در جای‌جای رمان صورتک‌ها نیز احساس می‌شود.