کتاب صوتی بچه های سبز نشر رادیو گوشه

شاید تاکنون نام مجموعه کتاب‌های «برج بابل» را شنیده باشید. مجموعه کتاب‌های برج بابل داستانک‌های کوتاه و کوچک ایرانی و یا خارجی ادبی هستند که به منظور ایجاد هم‌دلی از راه هم زبانی جمع آوری شده‌اند. داستان‌های این مجموعه که یکی از آن‌ها پیش‌روی شماست، را می‌توان در یک استراحت و یا توقف کوچک خواند و از آن لذت برد. این داستان‌های کوتاه به سفرهای کوتاهی به بهشت زبان تشبیه شده‌اند.

نقد و بررسی کتاب صوتی «بچه‌های سبز»

کتاب بچه‌های سبز Les Enfantes Verts توسط اُلگا توکارچوک نوشته شده‌است. این کتاب برای اولین بار به زبان لهستانی در لهستان به چاپ رسید. کتاب بچه‌های سبز زمانی که به انگلیسی ترجمه شده به The Green Children  تغییر نام داد. به گفته‌ی مترجم نام این کتاب بچه‌های سبز یا روایتِ رویدادهای غریبِ واقع شده در ولَهینی، ثبت شده به همت ویلیام دیویسون، طبیبِ اعلی حضرت یانِ دوم کازیمیرز است. داستان کتاب بچه‌های سبز داستانی بسیار کوتاه، اما پر مغز و معنا است.

ویلیام دیویسون، شخصیت اصلی این داستان است. او گیاه‌شناس و پزشک اسکاتلندی است. دیویسون برای انجام درمورد نباتات راهی لهستان می‌شود. اما زمانی که به آنجا می‌رسد، برف و سرما مانع از انجام تحقیقات وی می‌شود. دیویسون به خیال اینکه لهستان کشوری با هوایی مطبوع است بدون بردن لباس‌های زمستانی گرم راهی این سفر می‌شود. او هنگامی که به این کشور می‌رسد. به دعوت پادشاه یان دوم کازیمیرز در دربار اقامت می‌کند. در نهایت نیز طبیب مخصوص پادشاه می‌شود. دیویسون به واسطه شغلش مجبور است تا پا به پا و در رکاب شاه باشد. او همراه پادشاه به جنگی می‌رود که سپاه سوئد به همراه شورشیان داخلی، سپاه روس و مهاجمان تارتار به راه انداخته‌اند. او در این سفر دور و دراز در جنگل لیتوانی با دو کودک بسیار عجیب ملاقات می‌کند. این دو کودک یک دختر و پسر هستند که رنگ موها و صورتشان سبز است. به علاوه بسیار وحشی و درنده خوی هستند. هیچکس نمی‌تواند آن‌ها در بند بکشد. زیرا به سرعت با انجام یک حرکت کوچک، فرد را از پای می‌اندازند. یکی از جذاب‌ترین بخش‌های این داستان همین دو کودک فراطبیعی هستند.

ترجمه‌ی کتاب صوتی «بچه‌های سبز» به زبان فارسی

کتاب بچه‌های سبز توسط کاوه میرعباسی به زبان فارسی ترجمه شده‌است. این کتاب در سال 1399 توسط انتشارات رادیو گوشه منتشر شد. گوینده‌ی این کتاب صوتی مصطفی هرآیینی است. شما می‌توانید کتاب صوتی بچه‌های سبز به قلم اُلگا توکارچوک، ترجمه‌ی کاوه میرعباسی، گویندگی مصطفی هرآیینی و انتشارات رادیو گوشه از همین صفحه در فیدیبو دانلود و تهیه نمایید.

کاوه میرعباسی در سال 1334 چشم به جهان گشود. او از کودکی علاقه بسیاری به آموختن زبانی غیر از زبان مادری داشت. در نهایت او پس از اتمام دوران تحصیل مدرسه وارد دانشگاه شد. کاوه میرعباسی فارغ التحصیل رشته‌ی کارگردانی و زبان اسپانیای است. نام این هنرمند اکنون به عنوان نویسنده و مترجم شناخته می‌شود. آقای میرعباسی در کارنامه هنری خود ترجمه‌ی بیش از چهل کتاب را دارد. کتاب‌های ترجمه شده توسط او از زبان‌های اسپانیایی، فرانسوی و انگلیسی هستند. از آثار کاوه میرعباسی می‌توان به سقوط، مزرعه‌ی حیوانات، برگ باد، صد سال تنهایی، 1984، طاعون، شازده کوچولو، قلعه‌ی اوترانتو، جاناتان مرغ دریایی و ... اشاره کرد. تمامی کتاب‌های نام برده هم به صورت کتاب صوتی و هم به صورت کتاب الکترونیکی در فیدیبو موجود هستند.

درباره‌ی «اُلگا تورکاچوک» نویسنده کتاب صوتی «بچه‌های سبز»

اُلگا توکارچوک زاده‌ی بیست و نهمین روز از ژانویه سال 1962 در لهستان است.  او داستان نویس، فعال اجتماعی و از چهره‌های روشنفکری لهستان است، که در بین نویسندگان هم نسلش، چه از نظر اقبال منتقدان و چه از نظر فروش آثار، جزء برترین‌ها به شمار می‌آید. او که دانش آموخته‌ی رشته‌ی روان شناسی دانشگاه ورشو است. تورکاچوک از ۱۹۹۷ به شکل تمام وقت به نویسندگی پرداخته است. به گفته‌ی خودش، آغاز فعالیت ادبی او تحت تأثیر شعری از ویلیام بلیک بوده‌است.

رمان رهروان یا سالکان در ۲۰۰۸ جایزه‌ی«نیکه» معتبرترین جایزه‌ی ادبی لهستان را نصیبش کرد. ترجمه‌ی فرانسه‌ی این رمان در ۲۰۱۴ به نام زائران منتشر شد. در سال 2018،  انتشار ترجمه‌ی انگلیسی رمان به نام گریز‌ها جایزه‌ی‌«من بوکر»را برایش به ارمغان آورد. ترجمه‌ی اسپانیایی این اثر به نام آواره‌ها در ۲۰۱۹ به چاپ رسید.

دیگر اثر برجسته‌ی اُلگا توکارچوک رمان «گاو آهن‌های خود را روی استخوان‌های مرده بکش» در سال2009 است که حال و هوایی جنایی - معمایی دارد. ولی نه به شکل متعارف این ژانر و عنوانش از سروده‌های و بلیک برگرفته شده‌است. آگنیشکا هولاند با اقتباس از این اثر فیلم «غنایم شکار» را در سال 2017 ساخته‌است. این فیلم که پخش جهانیش با عنوان انگلیسی «رد جانور» بود. جایزه‌ی آلفرد بائوئر را در فستیوال برلین کسب کرد و برای اسکار ۲۰۱۸ در بخش بهترین فیلم خارجی برگزیده شد. بلندپروازانه ترین اثر توکارچوک رمان «کتاب‌های یعقوب» است که برای نگارشش ده سال پژوهش کرده‌است. این کتاب در سال 2014 به چاپ رسید.

در دهمین روز از ماه اکتبر سال 2019، او برنده‌ی جایزه‌ی نوبل ادبی ۲۰۱۸ شد. کمیته‌ی نوبل علت این انتخاب را چنین توضیح داد:« تخیل رواییش که، با شوروشوق دایره‌المعارف گونه، گذر از مرزها را بسان شیوه‌ی زندگانی می‌نمایاند.» آثار الگا توکارچوک به بیش از ۲۵ زبان ترجمه شده‌اند که هندی و ژاپنی از آن جمله‌اند. از این جهت او در بین نویسندگان هم وطنش رکورددار است. آثار این نویسنده تاکنون کتاب بچه‌های سبز توسط کاوه میرعباسی، پروازها توسط فریبا ارجمند و گاوه آهن استخوان مردگان را شخم بزن توسط دنیس آژیری ترجمه شده‌اند.

بخشی از کتاب صوتی «بچه‌های سبز»

جنگ پدیده‌ای مهیب و شیطانی است و عواقبش به آبادی‌هایی هم که مستقیماً از نبردها آسیب نبینند گزند می‌رساند. همه جا پراکنده می‌شود به تمام کلبه‌ها رخنه می‌کند، قحطی، مرض و ترس به ارمغان می‌آورد. دل مردم سخت می‌شود. بی‌تفاوت می‌شوند. روحیه و طرز فکر افراد نیز به شکلی اساسی دگرگون می‌شود. آدم فقط به خودش اهمیت می‌دهد و بس، به چیزی نمی‌اندیشد مگرحفظ جان. بدین سان انسان به موجودی بی‌رحم و بی‌احساس بدل می‌شود. چه قدر تیره روزی دیدم طی سفر دریایی‌مان از لیتوانی به لویو، چه قدر خشونت، مرگ و میر، درنده خویی تصورناپذیر. روستاهایی سراسر سوخته. مزارع به فنارفته و سترون؛ همه جا، چوبه‌های‌دار قامت افراشته بودند، که گویی تمام مهارت صنعتگری انسان‌ها به این یک فعالیت منحصر شده باشد - ساختن ابزار برای ویرانگری، کُشتار ... جنازه‌های انسانی دفن نشده که گرگ‌ها و روباه‌ها پاره پاره‌شان کرده بودند - هنر منحوس شمشیر و آتش. کاش می‌شد تمام این‌ها را به فراموشی بسپرم. امروز که به وطنم بازگشته‌ام و این سطور را بر کاغذ می‌آورم، آن تصاویر موحش هنوز پیش چشمانم رژه می روند و محال است از شرشان خلاصی بیابم.

هربار اخباری ناخوشایندتر به ما می‌رسید. شکست هتمن برابر ارتش سوئد، که هنوز داغش تازه بود، چنان به سلامت پادشاه لطمه زد که ناگزیر شدیم دو روز تمام توقف کنیم تا حال شخص اول مملکت به برکت آب مجارستانی بهبود بیابد و جوشانده‌هایی بنوشد که مفروض بود اعصاب را ترمیم می‌کند. بر اثر پبوندی پنهان، جسمش تمام مصیبتی را منعکس می‌ساخت که به جان لهستان افتاده بود. پس از شکست در کارزار ساندومیئرز پیش از آن که خبرش را دریافت داریم، پادشاه باز دچار حمله‌ی داءالملوک شد، همراه با تبی تند و دردهایی چنان طاقت فرسا که به زحمت توائستیم تسکین‌شان دهیم.

به فاصله‌ی دو روز راه از جاده‌ی ووتسک، هنگامی که پس از پشت سر گذاشتن شهر لوبیئشوف که تاتارها آن را به آتش کشیده بودند از جنگل‌هایی انبوه و مرطوب عبور می‌کردیم. یکباره پی‌بردم که کشوری مخوف‌تر از آن جا در عالم پیدا نمی‌شود و سخت پشیمان شدم از این که به آن سفر دریایی تن داده‌ام. حتی یقین داشتم محال است بار دیگر رنگ کاشانه‌ام را ببینم.