افزایش دانشگاهها، موسسهها و سالنهای تئاتر، اقبال روزافزونی به ترجمهٔ نمایشنامه را موجب شده است. نه تنها مترجمهای جوان که مترجمهای بزرگ و خوشنام کشور هم کم کم دارند به ترجمه نمایشنامه روی خوش نشان میدهند. این وضعیت مایه خوشحالی است و در هر صورت به توسعهٔ دایره شناخت و فهم ما از نمایشنامه نویسی گذشته و اکنونِ جهان کمک میکند. اما آنچه ما را بر آن داش ت که یک مجموعه نمایشنامهٔ ترجمه شده به فارسی را منتشر کنیم توجه به نسبت این متون با صحنه و رویکردهای اجرا بوده است. نمایشنامههای منتشر شده در این سری، همگی واجد نوعی پیشنهادهای اجرایی قابل تأملاند که میتواند از این منظر افقهای جدید را به روی جهان صحنه ما بگشاید.