پادکست خوشفکری - شش مانع اصلی توسعه اقتصاد دانش بنیان در صنعت فناوری اطلاعات ایران + اجرای صوتی

http://www.khoshfekri.com/wp-content/upload/2014/06/iran-innovation-economics-information-technology.mp3 همزمان با مطرح شدن طرحی به نام تکاپو با هدف اشتغالزایی و توسعه اقتصادی سریع کشور، در هقته های اخیر در جلسات مختلفی با موضوع بررسی وضعیت فناوری اطلاعات، و پتانسیل های آن برای توسعه اقتصادی و اشتغالزایی، به عنوان یک فعال حوزه فناوری اطلاعات و کارآفرینی، حضور داشتم و در کنار استادان دانشگاه، مدیران و مسوولین مربوطه، موارد متعددی بحث و بررسی شد. نکاتی را که در این جلسات مطرح کردم و یا فرصت نشد ارائه کنم را در ادامه خواهم آورد. امیدوارم انتشار این مطالب موجب شود تا همفکری بهتری در این زمینه در وبلاگستان ما بوجود آید. آنگونه که به نظر می رسد مهم ترین اهداف طرح تکاپو که توسط وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی اجرا می شود، توسعه اشتغال، رونق اقتصادی در جامعه، ارتقای درآمد و معیشت، و رسیدن به حداکثر سود (معیشت مردم) در کوتاه ترین مدت است. اقتصاد دانش بنیان و فناوری اطلاعات: دنیای امروز، به سرعت به سمت اقتصاد بر پایه نوآوری در حال حرکت است. کشورهایی که توسعه اقتصادی دارند آن هایی هستند که اجزایشان فعالیت های اقتصادی نوآورانه بیشتر و پایدارتری دارند. هدف اصلی، ایجاد جامعه ایی بر پایه اقتصاد دانش محور است. در سال ۲۰۱۴ دیگر مزایای فناوری اطلاعات بر کسی پوشیده نیست. اما جهت یادآوری تعدادی از آن ها تیتروار، عبارتند از: ۱. رشد و توسعه پایدار اقتصادی: اشتغالزایی و خود اشتغالی تولید ثروت و کاهش فقر افزایش تولید ناخالص ملی دسترسی به بازارهای جهانی کاهش هزینه ها و صرفه جویی پایین بودن هزینه ها و سرمایه لازم برای راه اندازی کسب و کار ایجاد امکان ورود شرکت های کوچک به عرصه رقابت ۲. بهبود فرهنگ و تاثیر اجتماعی از طریق: ایجاد شفافیت و نظارت مردمی در روندهای سیاسی - اجتماعی تولید آسانتر و کم هزینه تر، و پخش وسیع تر محصولات فرهنگی افزایش سطح تحمل جامعه افزایش آگاهی و کاهش جرایم ایجاد آرامش و صلح جهانی، با شناخت بیشتر و برقراری ارتباط مستقیم میان ملت ها ۳. توسعه بهداشت فردی و جمعی: آموزش بهتر و وسیع تر موارد بهداشت و درمان در راستای خودمراقبتی تسهیل ارتباطات میان بیماران، پزشکان و مراکز درمانی ایجاد نظارت مردمی ۴. توسعه و بهبود آموزش و پرورش: استفاده از فناوری های نوین در آموزش ترویج خودآموزی و خودیادگیری در دسترس داشتن منابع جدید و به روز آموزشی و پژوهشی کاهش هزینه های آموزش تسهیل ارتباطات دانش آموزان، دانشجویان، استادان، مراکز آموزشی ایجاد بستر استعدادیابی و پرورش آن ها   موانع توسعه اقتصادی به کمک فناوری اطلاعات: اما در کشور ما، موانع متعددی بر سر راه عملیاتی شدن این پتانسیل ها وجود داشته و دارد. در ادامه مختصری درباره این موانع و مشکلات آمده است:   مانع ۱: زیرساخت های نامناسب که خود شامل زیر ساخت های سخت افزاری و نرم افزاری می شود. زیرساخت های ارتباطی: منظور از زیر ساخت های سخت افزاری، عیان ترین آن، یعنی زیرساخت های ارتباطی شبکه ایی (اینترنت) است که در کشور ما اگر چه در حال پیشرفت است اما سرعت این پیشرفت در مقایسه با کشورهای در حال توسعه مشابه، مانند مقایسه سرعت لاک پشت و جت است. اما، نوع دیگری از زیر ساخت ها که کمتر به آن توجه شده است، زیر ساخت های نرم افزاری است. منظور از آن، بسترها و سازوکارهای حقوقی، قضایی، آموزشی و اداری است. برای مثال پس از چند سال ورود سیستم های اتوماسیون اداری به ادارات و سازمان های ما، هنوز، مفهوم امضای دیجیتالی بیشتر صورت یک لطیفه به خود گرفته است تا واقعیت. طوری که در ادارات و سازمان ها، پایِ نامه ها، تصویر امضای قرار داده می شود و به جای امضای دیجیتالی قالب شده است. که دلیل آن عدم وجود زیرساخت های حقوقی برای پذیرش امضای دیجیتالی ( در معنای درستش) از جانب ذیحسابان، بانک ها، و ادارات و سازمان های دیگر است. دانشگاه ها، آموزش عالی و فنی: از طرف دیگر، با نگاهی به وضعیت فارغ التحصیلان جویای کار، به نظر می رسد کیفیت آموزش رشته های فناوری اطلاعات در دانشگاه ها در حال افت است. دلایل زیادی برای این می توان برشمرد که برای طولانی نشدن مطلب از آن گذر می کنم. تنها یک سوال و آنهم اینکه چرا باید در یک دانشگاه معتبر و باقدمت کشور، پذیرش رشته فناوری اطلاعات در سال جدید حذف شود؟! دانشگاه های ما دانش آموز را به دانشجو تبدیل نمی کنند. یعنی جویندگی ایی برای دانش در دانشجویان به چشم نمی خورد. دانشگاه های ما علم را آموزش دهند اما روش یافتن علم را آموزش نمی دهند. آنقدر سرعت تغییر و تحول در صنعت فناوری اطلاعات و کامپیوتر زیاد است که د...