نوستالژی حسرتی غمبار و توامان لذتبخش برای گذشته است. در فرهنگ مدرن معمولاً نوستالژی را نکوهش میکنند و بازگشت به گذشته را نامطلوب یا نادرست میشمارند. اما گذشتهگرایی این روزها دامان خود مدرنیته را نیز گرفته است. زیگمونت باومن در آخرین کتاب خود چهار دسته از نوستالژیهای مدرن را برشمرده است: «بازگشت به هابز»، «بازگشت به قبیله»، «بازگشت به نابرابری» و «بازگشت به رحم مادر».