پادکست رواق / Ravaq - ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت ۰۸۶

«««««می‌بهـا»»»»»

غزل نمره ۰۸۶

مفعول و فاعلات و مفاعیل و فاعلان

ساقی بيا که يار ز رخ پرده برگرفت

کارِ چراغِ خلوتيان باز درگرفت

آن شمع سرگرفته دگر چهره برفروخت

وين پير سالخورده جوانی ز سر گرفت

آن عشوه داد عشق که مفتی ز ره برفت

وان لطف کرد دوست که دشمن حذر گرفت

بار غمی که خاطر ما خسته کرده بود

عيسی دمی خدا بفرستاد و برگرفت

هر سروقد (حوروش) که بر مه و خور حسن می‌فروخت

چون تو درآمدی پی کاری دگر گرفت

زين قصه هفت گنبد افلاک پرصداست

کوته‌نظر ببين که سخن مختصر گرفت

حافظ تو اين سخن (دعا) ز که آموختی که بخت (یار)

تعويذ کرد شعر تو را و به زر گرفت

زنهار از آن عبارت شيرين دلفريب

گويی که پسته تو سخن در شکر گرفت