این پروژه به علت بکر بودن موضوع آن با فراز و نشیبهای فراوانی مواجه شد. به ویژه به علت کمبود و نبود منابع موردنیاز در این باب از یک طرف و جوان بودن مطالعات زبانشناسی در کشور از طرف دیگر، تغییراتی در ساختار و فصلبندی نهایی پروژه ایجاد شده است. تغییرات مذکور در طی پروسه پژوهشی و مطالعات گسترده و به پیشنهاد کارشناسان و با تأیید متصدیان پروژه صورت گرفته است تا در انتهای کار شاهد نتیجهای درخور باشیم.
بر این اساس نتایج این پژوهش، در قرآن (و هر متن دیگری) سه نوع پیوستگی قابل شناسایی است که بهصورت سه ساختار معناشناختی، معانی بیانی و بافتاری در متن ایفای نقش میکند. لذا هر متنی بهمنظور ایجاد پیوستگی بین اجزای پراکندۀ خود نیازمند سه نوع پیوند است:
۱- پیوندهای معناشناختی
۲- پیوندهای معانی بیانی
۳- پیوندهای بافتاری
هر یک از این پیوستگیها بهصورت مجزا و مفصل به ترتیب در سه بخش دوم، سوم و چهارم مورد بررسی قرار گرفتهاند. در بخش اول نیز برخی مطالب کلی پیرامون مسئلۀ «پیوستگی» همچون: پیشینۀ مسئله در آثار مکتوب اندیشمندان اسلامی و رد و پای آن در مطالعات علوم قرآنی ارائه شده است.
در پایان مجدداً متذکر میشویم، این تحقیق در نوع خود گامی جدید و جدی در مطالعات بینرشتهای است که این دست مطالعات خود را مرهون راهنماییهای استاد گرانقدر و ذیقیمت خود جناب آقای دکتر پاکتچی هستیم که بهحق چراغ راه ما شدند و با مطالعات میانرشتهای خود بسترهای جدیدی را پیش روی دانشجویان خود قرار دادند و گستره وسیعی از مطالعات جدید را در علوم قرآن و حدیث فراهم نمودند. امید که اینچنین گامها در بین استادان محترم و اهل فن به نیکی یاد و پشتیبانی شود و جلوۀ پسندیدۀ «نقد و بررسی»، به دور از هرگونه پیشداوری منفی یا مثبت، در تمام زوایای اینگونه پژوهشها نمایان شود تا نگاه تیزبین استادان دیروز، چراغ راه جوانان نواندیش پژوهشگر در عرصۀ مطالعات دینی باشد.