کتاب نبرد من نشر دانشگاه امام صادق (ع)

نجم نجم‌الدین اربکان رهبر و پرچمدار حرکت اسلامی نوین ترکیه است. اگرچه در دوران حکومت جمهوری‌خواهان ۱۹۲۳-۱۹۵۰ (دورۀ اسلام‌زدایی در ترکیه نوین) محدودیت‌های شدیدی روی اسلام‌گرایان به‌اجرا درمی‌آید، اما از دهۀ ۱۹۵۰ فرایند بازگشت اسلام‌گرایی در ترکیه آغاز می‌شود و مهم‌ترین متغیری که در این فرایند بیشتر نقش ایفا می‌کند «هویت تمدنی» ترک‌هاست که ریشه در دین دارد. از این رو، اربکان در سال ۱۹۷۰ حزب نظام ملی را تأسیس می‌کند، اما این حزب به دلیل داشتن گرایشات اسلامی و گریز از اصول علمانیت و در پی انقلاب آذار ۱۹۷۰ ملغی می‌شود. در نتیجه، حزب سلامت ملی به‌مثابۀ جانشین حزب منحله ملی در ۱۹۷۲ (۱۳۵۱ ش) پا به عرصه حیات می‌گذارد و به‌صورت تلویحی اهداف مذهبی را دنبال می‌کند که پس از کودتای ۱۲ سپتامبر ۱۹۸۰ (۲۱ شهریور ۱۳۵۹) به‌همراه سایر احزاب منحل می‌شود. در واقع، با وقوع انقلاب اسلامی ایران اوضاع به طور کلی در ترکیه تغییر می‌کند و ارتشیان برای جلوگیری از بازتاب انقلاب اسلامی ایران به ترکیه، در ۱۹۸۰، یعنی یک‌سال بعد از وقوع انقلاب اسلامی ایران، دست به کودتا می‌زنند و حکومت سه‌سالۀ نظامیان که در هیچ‌یک از دو کودتای قبلی (در سال‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۱) این کشور قبل از وقوع انقلاب اسلامی ایران سابقه نداشت آغاز می‌شود. به عبارت دیگر، وقوع انقلاب اسلامی ایران در ۱۹۷۹، که باعث تشکیل دولتی مذهبی می‌شود، قدرت مذهب را به‌مثابۀ پروژه‌ای سیاسی و حیاتی برای بسیج اجتماعی و تحول دولتی به‌وضوح نشان می‌دهد. بنابراین، سران ارتش که خود را میراث‌دار آتاتورک می‌دانند برای کنترل قدرت اسلام سیاسی دست به اقدامات سخت‌گیرانه‌تری می‌زنند. البته، با عبور از بحران‌ها و کاهش فشار ارتشیان، حزب رفاه، در ۱۹۸۷ وارد عرصۀ سیاسی ترکیه می‌شود و نجم الدین نجم‌الدین اربکان که سقوط شوروی را متوجه شده بود تلاش می‌کند تا در ۱۹۸۷ مکتب نظام‌مند و جذاب‌تری خلق کند.