مجله آنگاه شماره 6 نشر آنگاه

شماره ششم مجله «آنگاه» به شهر شیراز ، شهر حافظ و سعدی و ملک سلیمان اختصاص دارد. علی امیر ریاحی، در سرمقاله این شماره نوشته: «این دوگانه‌ی پیچیده‌ی شهر و مردم، که شباهت زیادی دارد به دوگانه‌ی فرم و محتوا، مجال محیایی‌ست برای کَندن و کاویدن؛ این‌که حدودا مرز میان شهر و ساکنش کجاها تمام و کجاها آغاز می‌شود، این‌که چطور و چقدر و کجاها به هم عطر و طعم و رنگ می‌دهند.همین وسوسه‌ها بود، لابد، که آنگاهیان را به فکر انداخت کرانه‌ی کنجکاوی‌هاشان را تا حریم یک شهر ببرند و چنین کندوکاوی را موضوع پرونده کنند. اما این‌که در آغاز بهتر است کدام شهر را مورد مداقه قرار داد چالشی بزرگ بود. با این‌حال به گمانم همیشه باید از جایی شروع کرد، و چه جایی بهتر از شیراز که در دوره‌هایی یکی از پایتخت‌های فرهنگی ایران بود، چه جایی بهتر از شیراز که لای سطرسطر شعرهای بزرگان ادبمان خفته است، و چه جایی بهتر از شیراز که لقبش ملک سلیمان است.» آنگاه در این شماره با گفتار و نوشتاری از: علی بختیاری، آرش بصیرت، محمد بهشتی، مهدی پارسایی، گلنار تاجدار، خسرو حکیم رابط، هادی خانیکی، ویکتور دانیل، وحید داور، بهرام دبیری، محمد صادق درویشی، تورج دریایی، مهرزاد دیرین، هاجر رزم‌پا، مینا رضایی، بابک رفیعی علوی، سیروس رومی، محمد سروی‌زرگر، انیس سعادت، مینا سعادت‌فرد، حسین گنجی، مهدی سمتی، آرش سهرابی، غلام‌حسین صابر، فاتح صهبا، حمیدرضا ظرافت، فاطیما فردوس، بنوشه فرهت، مهسا فقیهی، فرزانه قبادی، افسانه کامران، شیرین کریمی، محمد کشاورز، ابراهیم گلستان، سعید مزینانی، فرزاد مقدم، حسن موریزی‌نژاد، رسول نظرزاده، روشنک هادیان، مریم هاشم‌پور و ترانه یلدا به چاپ رسیده است.