کتاب شوخ طبعی در روانشناسی نشر انتشارات قانون‌یار

انسان ها دارای صفات فروانی هستند که از این صفات می توان احساساتی، سلطه جو، وظفیه شناس و... را نام برد. یکی از این صفات شوخ طبعی است. صفتی که تعریف دقیقی از آن نمی توان ارائه داد. در گذشته نظراتی در مورد شوخ طبعی بیان شده است. در اسلام، در یونان و کتاب های بسیاری از گذشته موضوع شوخ طبعی به عنوان یک ویژگی یا صفت مناسب برای انسان نام برده شده است. در روایات فروانی آورده شده است که پیامبر و ائمه افرادی شوخ طبع بودند و مردم را به شوخ طبعی تشویق می کردند. در روانشناسی امروز شوخ طبعی به عنوان ویژگی افراد کارآمد و کامل عنوان شده است. به هر حال شاید نیازی هم به تعریف شوخ طبعی نباشد، همه ما با این ویژگی آشناییم. در اطراف ما هستند افراد شوخ طبعی که هم خود از شاد بودن لذت می برند، هم دیگران از وجود آنها لذت می رند و در کنار آنها شاد می شوند. شوخ طبعی با خنده و شادی همراه است. البته به یاد داشته باشیم این ویژگی با مسخره کردن دیگران یا لودگی تفاوت دارد. این صفت انسان ها را دوست داشتنی تر میکند نه منفور. در این فصل به معرفی دیدگاه های روانشناسان در مورد شوخ طبعی پرداخته می شود.