کتاب در پناه روهنا نشر متخصصان

نسیم صبحگاهی آرام آرام می‌وزد و باد صورتم را نوازش می‌کند، پتو را کنار می‌زنم و از جایم بلند می‌شوم، بوی هوای ابری به مشامم می‌خورد و آواز گنجشک‌ها به گوش می‌رسد.

- سلام مامان صبح بخیر.

- سلام به روی ماهت صبح تو هم بخیر عزیزم، برو مامان تا تو دست وصورتتو بشوری من یه چای داغ برات بریزم.

- به به! دستت درد نکنه مامانی؛ یعنی صبح که می‌شه تا روی ماهتو نبینم روزم روز نمی‌شه.

- چیه چیزی شده صبح اول صبی قربون صدقه‌ام می‌ری؟

- عه مامان مگه حتماً باید چیزی شده باشه تا قربون صدقت برم؟! یعنی تو همین‌جوریش برام عشق نیستی؟ عشق!

- عاشق بیا برو صورتتو بشور بیا چاییت سرد می‌شه.

- چشم مامانی.

- صدای زنگ می‌آد؛ بذار ببینم کیه.

- میکائیله حتماً؛ امروز کلاس داریم اومده دنبالم.

- خب بیا صبحونه‌تو بخور بعد برو.

- نه مامان دیرم می‌شه برم جزوه‌هامو از اتاقم بر دارم.

- بیا برات لقمه گرفتم.

- عه مامان مگه من بچه‌ام برام لقمه بگیری؟!

- تو هر چند سالت هم باشه برا من هنوز بچه‌ای.

- آخ که گفتی مامان! فعلاً من رفتم کاری نداری؟

- کجا؟ بیا چاییتم نخوردی.

- دستت درد نکنه امروز با بچه‌ها می‌ریم بیرون شاید دیرتر بیام؛ نگران نباش.

- باشه؛ مراقب خودت باش.

- چشم خداحافظ.

- سلام اصغر آقا! احوال شما؟

- سلام آیت جان! خوبی؟

- ممنونم شما خوبی، حال بچه‌تون که دیشب مریض بود چطوره؟ بهترشد؟

- آره خداروشکر؛ دیشب بردیمش بیمارستان سرم و آمپول زد بهتر شد.

- آها خداروشکر. آقا اگه کاری کمکی از دست من برمیاد در خدمتم.

- سلامت باشی آیت جان.

-از متن کتاب-