مهمترین وظیفه فلسفه رشد و تعالی انسان از راه ارائه شناخت کامل و جامع و صحیح نسبت به هستی به صورت مطلق نسبت به تمام عوالم وجود، به ویژه مراتب نفس و مقامات آن است، تا انسان با بهرهمند شدن از این تبیین و روشنگری به مرحله اجراء مسائل فلسفی در حیات خود دست یابد.
ّ این مهم میسر نمیشود مگر از مسیر ارائه صحیح برای رسیدن و دست یافتن به صحنه زندگی، و آن نیز به واسطهای برای تسهیل نیاز دارد و آن واسطه ارائه کننده، هنر است. هنری که از آبشخور الهی سیراب گشته باشد، خالقی که تمام شئونات ما را میداند و به تواناییها و ناتوانی ما احاطه کامل دارد. در پرتوی چنین هنری میتوان به دادههای الهیات دست یافته، به مدد فهم و بستر الهی برای طی طریق در قوس صعود راهی متناسب پیش پای انسانها ترسیم و تسهیل کند.بنابراین مسیر دستیابی به سعادت و کمال عبارت است از طی این مراحل: فلسفه، هنر، تربیت، که هر یک از این علوم عهدهدار تامین مرحلهای در حیات انسانی است، آن گونه که باید باشد و به هدف خویش دست یابد.
این نوشته در مرتبه نخست، کار خود را از یکی از قواعد فلسفی شروع کرده و به اثبات و پیگیری فلسفی یکی از قواعد مهم فلسفه (امکان اشرف) میپردازد، و نیز در مرحله دوم عرصه پژوهشهای هنری و تربیتی را برای این مسیر پیشبینی میکند، که البته مجال بررسی ویژه خود را خواهد داشت، البته در این پژوهش مبانی و زمینههای این تلاش هنری و تربیتی آمادهسازی میگردد.
فرمت محتوا | pdf |
حجم | 1.۱۳ کیلوبایت |
تعداد صفحات | 150 صفحه |
زمان تقریبی مطالعه | ۰۵:۰۰:۰۰ |
نویسنده | ذبیحالله باقری قمی |
ناشر | دانشگاه هنر |
زبان | فارسی |
تاریخ انتشار | ۱۴۰۳/۰۲/۱۷ |
قیمت ارزی | 2 دلار |
مطالعه و دانلود فایل | فقط در فیدیبو |