اين نظر و عقيده بنده است و اگر جملاتم از نظر ساختار پايه و پيرو،ترتيب و توالى ، تقدم و تأخر و رعايت قواعد دستور پارسى كمبود و نقايصى دارد پيشاپيش عذر ميخواهم؛ اجراى فوق العاده ى جناب مهبد خان قناعت پيشه ستودنى و عالى بود(جز بنظر من يك مورد كه بجاى دختر شمع فروش سردابه ى مومياييها، گويندگى كردند، آنهم فقط در يك صحنه كه با نامزدش كنار رودخانه خلوت كرده بودند) ژانر جذابى است كه روايتى شفاف و صريح با قلمى كه استادانه هر مرحله از ادوار اصلى زندگى نويسنده رو بدون ملاحظات متعارف به روشنى و با جسارت و با قلمى متبحر در تحليل شخصيتها، اعمال، رفتار و بالاخص افكار و نيّات از ديدگاه فردى و اجتماعى انسان... به تصوير ميكشد. تيزبين و نكته سنج در نگاه نقادانه، گاهاً تهاجمى و حتى طغيانگر كه هم مدل افكار و اعمال انسان را به لحاظ فردى و هم در بستر محبط جامعه با نيّات و انتظاراتى كه حقيقتشان زيبا نيست و نتايج واقعى تأثيراتش بر جامعه (كه آن نتيجه: زشت تر شدن از پيش بوده)و بيرحمانه خود مسبب آغاز انسانى با افكار و اهداف و اعمالى خودخواهانه تر و جامعه اى پر آشوب تر و خطرناك تر مى شود...عمق بينش و دقت تحليل فردى و اجتماعى نويسنده در آن زمان و مكانهاى مختلف عالى است،چنان با قدرت روايى جذاب خود خواننده يا شنونده را همراه ميكند كه ابتداى كتاب انتظار چنين جذبه اى وجود نداشت.كتاب در واقع سير بخشى از زندگى نويسنده است كه ظاهراً جنگ ، استعمار ، استثمار ، خودخواهى ، نفس گرايى و ماديگرايى...دستمايه نوشتنش بوده، نوشتن اثرى تند و گزنده ولى به واقع در بطن اثر با دقت و ظرافت، ذهن و انديشه ى مخاطب خود را در مسائلى ژرف تر ، بنيادى تر و فلسفى به چالش ميكشد. جامعه ى درگير جنگ اروپاى اواسط قرن نوزده كشورهايى علناً خودخواه (با توهم برترى ملى) كه در استعمارِ هدفمند و استثمارِ نظام مندِ كشورهاى افريقايى و آسيايى با هم رقابت داشتند و اساساً به حقوق انسانى(فردى، مدنى و ملى) اين كشورهاى عقب مانده اعتقادى نداشتند... اينبار خود قربانىِ برخى دولتها و حكومتهاى ديگر اروپا با تفكرى به غايت متعصب تر و شخصيتى به مراتب متكبرتر شدند و طعم تلخ تاراج ملى زير چكمه هاى تعصب و افراط ايدئولوژيك را چشيدند... با راهبرى تفكرى خودمحور و افسارگسيخته كه ريشه در باورى وهم آلود و هيجانى دارد... به نظر بنده توانمندى نويسنده در طنزپردازى قدرتمند،جذاب و اثرگذار را نبايد فراموش كرد، حتى در واگويه هاى شخصى با خودش كه حتى در افسرده ترين زمانهاى جوانى و ميانسالى اش، خلاقانه معبرى بر طنز و لبخند ميگشايد و تيغ تيز نقدش بر مركبى از طنز دقيق و شفاف سوار و ميتازد...چنان هنرمندانه كه هنوز در زمانه كنونى ما همچنان جذاب و انرژى بخش و ستودنى ست. به عقيده بنده اين شاهكار كه در نقد و اظهار نظر در موردش ميتوان كتاب كاملى نوشت از بهترين كتابهايى است كه تا بحال خوندم يا شنيدم...

محمد بنده زادگان

۱۴۰۳-۰۸-۲۳

5

سفر به انتهای شب یا سفر به درون تاریکی درون انسان سفر به انتهای شب، سفری عمیق و تاریک به درون تاریکی‌های وجود انسان است. داستان در آستانه‌ی جنگ جهانی اول آغاز می‌شود. فردیناند جوان که پزشکی می‌خواند در اوج شور جوانی است، تصمیم می‌گیرد به ارتش بپیوندد، اما به سرعت با واقعیت‌های تلخ جنگ روبرو می‌شود، جنگی بی‌معنا و بی‌رحم. فردینان که از این همه بی‌رحمی و پوچی به ستوه آمده به دنبال راه فرار است و به آفریقا می‌رود. اما آنجا نیز با استثمار، بی‌عدالتی و گرمای طاقت فرسا روبرو می‌شود. او به آمریکا و سپس به اروپا می‌رود. در آمریکا در یک کارخانه خودرو سازی مشغول به کار می‌شود، و زندگی یکنواخت و ماشینی، اورا بیش از پیش افسرده می‌کند، در فرانسه به عنوان پزشک به کار مشغول می‌شود و با جنایت، فساد و بدبختی‌های انسانها روبرو می‌شود. او در گیر روابط پیچیده و پر از تناقض نیز می‌شود و در نهایت پی به تاریکی و حقیقتی در درون انسان می‌برد. کتاب پر از جملاتی‌ست که تفکر و اندیشیدن زیادی می‌طلبد. سفر به انتهای شب رمانی‌ست که واقعیت‌های تلخ زندگی را بدون هیچگونه رویاپردازی و اغراق به تصویر می‌کشد. #کتاب_محبوب_من

باید در مورد این کتاب بگم که باردامو وجودش سراسر اعتراضه یک ادم نکته بین ، ساده ، و محتاط ، که اگه هر کدوم از این خصوصیاتی که گفتم ابزاری باشه در شخصیت او بلده کجا ازش استفاده کنه ، مثل ادم هایی که بلدن کجا دروغ بگن یا نگن ، باردامو خودش رو در خلوت خودش سانسور نمیکنه ، اگرچه بر حسب اتفاق ساده لوحانه در برخی چیز ها اظهار نظرمیکرد اما خودش را در معرض همان اتفاق قرار میدهد تا حداقل واقیعت را بسنجد و نقد درستی از چیزی که بدان عقیده داشته را تایید کند ، باردامو ادم هارو موجودی میبینه که در حال گندیده شدن هستن و این رو مشکل سیاستمداران میبینه ، باردامو مردم رو برده های بی فکر میدونن که از گول خوردنشون متعجب نیست اما از اینکه یک ادم تا چه حد میتونه احمق باشه و نخواهد از ادامه اشتباهاتش پرهیز کنه متنفره ، من هنوز کتاب صوتیش گوش ندادم امیدوارم ادبیات کتابش دستکاری نشده باشه چون ادبیات کتاب واقعا عالی بود ، و لحنی تند و جسورانه داشت

Bi Ta

۱۴۰۳-۰۱-۲۰

4

خوانش این کتاب بسیار مهم کمی مبالغه امیز بود. شخصا صدای اقای قناعت پیشه رو خیلی دوست دارم اما اگر خوانش کتاب ها کمی ساده تر و خارج از مبالغه باشد منظورم ریتم های عجیب و غریب که به صدا میافتد میتواند بار مفهومی و معنایی جملات را تغییر دهد. یادمان باشد. ما نمایش رادیویی گوش نمیدهیم ما کتاب صوتی گوش میدهیم من ترجیح میدم خوانش کتاب دست کم تا جاییکه با دیالوگ همراه نیست با کمترین ریتم و بالا و پایین ها همراه باشد. نه برای این رمان بلکه برای تمام کتاب های صوتی . نمونه ی خوب انچه منظورم است خوانش سروش صحت از عامه پسند بوکوفسکی ست.

در ابتدا باید از آقای قناعت پیشه نهایت تشکر رو داشته باشم بخاطر این اجرای بسیار زیبا و روان،ایشان طوری این کتاب رو خوندن که انگار در زمان نگارش این رمان در کنار نویسنده بودن و همه ی حالات نویسنده رو در زمان نگارش با تمام وجود حس کردن و کامل به شنونده انتقال دادن و در مورد این اثر باید بگویم جزو بهترین هاست وحتما توصیه میکنم وشاید جا داشته باشد که چند با خوانده شود

قیمت کتابهای خوبتون رو هیجانی بالا نبرید قراره این اپلیکیشن ها به سرآمد مطالعات سالانه یه جمعیت کمک کنه نه اینکه این کار هم بی هدف و بی نتیجه رها بشه!!! امتیازهایی که به پروفایل خواننده ها بعنوان جوایز میدید اصلا امکان استفاده ازشون نیست چون مثلا همین کتاب تخفیف خودشو داره و دیگه اون امتیاز به هیچ دردی نمیخوره پس این تشویقات با این جوایز طرح مارکتینگی شکست خوردهای بخساب میاد

به نظر نویسنده سعی کرده ضعفش توی داستان پردازی رو با شلوغ کردن کتاب از موضوعات مختلف و بی ربط و منقطع و عامه پسند از جمله جملات هوس آمیز نسبت به زن جبران کنه... من که خوشم نیومد از کتاب همینطور اجرای آفای قناعت پیشه، اغراق آمیز و تئاتری هست، من کتاب های اول ایشون رو بیشتر می پسندم که اغراق کمتری در اجرا داره

واقعیتش من اصلا متوجه نشدم هدف نویسنده از نوشتن این کتاب چیه! انقدر محکم اون عینک بدبینی رو چسبیده که آدم حین خوندن کتاب احساس خفگی میکنه! اجرا خوب بود فقط چند جا لحن راوی با کاراکتر همخونی نداشت؛ مثلا لحن عصبانی و منزجر بود ولی کاراکتر نه

ترجمه این اثر خیلی خوب شده چون سلین بیشتر عبارات خودش رو وارد متن میکنه ولی خوب ترجمه شده و راوی هم به نظر من خوب اجرا کرده. کتاب هم به نظرم فوق العاده خوندنیه

اولین بار بود صدای مهبد قناعت پیشه را میشنیدم نمیشود گفت خواندن کتابش عالیست اما به شدت فان است مخصوصا جاهایی که صدای زنها را با عشوه تقلید میکند 😅 اما خداییش صدای پیرزنها را خوب درمیاورد