
کتاب حاضر بهتناسب مطالب موردنیازِ درس «تئوریهای انقلاب» که در رشتهی علوم سیاسی تدریس میشود، نگاشته شده است. انقلاب در اینجا، نوع بسیار ویژهای از منازعهی سیاسی است و هدف کتاب حلکردن پدیدهی انقلاب در مقولات عامتر نیست. بنابراین، تلاش میشود که نخست این پدیده از پدیدههای همخانواده جدا شوند. بهعبارت دیگر، لفظ انقلاب با احتیاط و دربارهی طبقهی خاصی از منازعات سیاسی به کار میرود. پس از آن، مهمترین تئوریهایی که دربارهی معنا و علت این پدیده عرضه شدهاند، بررسی میشوند. این تئوریها عمدتاً، کلان هستند و به چگونگی پیدایش وضعیتهای انقلابی در کوتاهمدت چندان توجهی ندارند. به علاوه، بیشتر تئوریهایی که دربارهی علل وقوع انقلابها عرضه شدهاند، تئوریهایی غیرسیاسی هستند که توضیح انقلاب را در چگونگی و علت پیدایش گروههای مخالف حکومت جستجو میکنند و برای تبیین پیدایش این گروهها به بررسی ساختار اقتصادی، اجتماعی، اعتقادی جامعه یا دیدگاهها و توقعات فرد میپردازند.
بحث از طبقات جدید، پیدایش گروههای روشنفکری و ایدئولوژیهای انقلابی بحث مرکزی مهمترین تئوریهای انقلاب را تشکیل میدهد. پس از بررسی تئوریهای عمدهی انقلاب تلاش میشود که با بهرهبرداری از این تئوریها عناصر مذکور یافته شوند و برای تدوین نگرشی سیاسی هر یک در جای مناسب خود قرار داده شوند. این نگرش هم برای توضیح چگونگی وقوع انقلاب و هم برای تبیین منازعات سیاسی پس از پیروزی انقلاب به کار خواهد رفت. گذشته از این، در نوشتهی حاضر به بررسی نتایج کوتاهمدت و درازمدت انقلابات و رابطهی انقلاب با نظام بینالمللی و انواع انقلابات به ویژه انقلابهای کلاسیک و مدرن و تفاوتهای آنها در رابطه با نتایج انقلاب پرداخته میشود.