کلیله و دمنه، مجموعهای از قصص و حکایات اخلاقی، به نثر فارسی است که از انشاء نصرالله منشی در حدود ۵۳۸-۵۳۹ ه. ق، از روی ترجمهی عربی عبدالله بن مقفع به فارسی نقل شده است. نام کتاب به مناسبت اسم فرضی دو شغال است یکی به نام کلیله و دیگری به نام دمنه که به دربار شیر، پادشاه حیوانات، منسوبند و چند باب اوایل کتاب شامل مذاکرات و مفاوضات آنها است. اصل کتاب هندی و به زبان سانسکریت میباشد و مطالب آن از ۲ منبع به نامهای پنج تفترا و مهابهاراتا گرفته شده است. این کتاب در زمان خسرو انوشیروان ساسانی، به وسیلهی برزویهی طبیب از هندی به پهلوی نقل شد و بعدها عبدالله بن مقفع آن را به عربی ترجمه کرد. کلیله و دمنه از همان ابتدای نقل به پهلوی و بعدها پس از ترجمه به عربی، مورد توجه اهل سیاست واقع شده است، و هم در دورهی ساسانیان و هم در عهد اسلامی، آن را به همین عنوان و در حقیقت به عنوان راهنمای سیاست مدن مطالعه میکردهاند. اگر چه این کتاب، نثر زیبا و شیوایی دارد، اما به دلیل پیچیدگی برخی قسمتهای آن، استفادهی کامل از آن دشوار میباشد و نیازمند شرحی کامل و جامع است. کتاب حاضر شرح کامل کلیله و دمنه میباشد و نگارنده متن کتاب کلیله و دمنه را بر اساس تصحیح نسخهی زنده یاد مجتبی مینوی شرح داده است.
با تشکر از پشتیبانی فیدیبو، نسخههای PDF در دستگاه من ریزخوان هستند و با زوم روی صفحه درشتخوان می شوند ولی با هر ورق زدن دوباره به وضعیت اولیه باز می گردند! ولی با تغییر تنظیمات به ورق خوردن عمودی این مشکل بدون نیاز به زوم کردن رفع شد.